Over de ochtend en middag valt weinig te melden vandaag, want dat was vooral een verhaal van neerslag. Neerslag die aan de berichten op Facebook en het nieuws te zien ook vol enthousiasme in het oosten is gevallen wat later op de dag.
Gorinchem lag vandaag precies aan de rand van een regengebied met forse neerslag, dat zich vanaf hier uitstrekte naar het westen. De eersten die vandaag aankwamen hier kwamen precies uit die richting. Een drietal jongens, waaronder een Canadees, die in een aantal dagen van Rotterdam naar Zeeland lopen. Deze jongens hadden dan ook een flinke bak regen over zich heen gekregen.
Het is inmiddels droog als deze jongens aankomen en het blijft ook nog even droog volgens de voorspellingen, dus besluit ik om de laatste beetjes was die ik heb liggen maar te doen. Terwijl ik hiermee bezig ben komen er een drietal fietsers aan die juist vanuit het oosten komen en de hele dag prachtig weer hebben gehad. Het gaat om een Duits stel die onderweg een man uit Rijssen tegen waren gekomen en die besloten hadom ze te volgen naar deze paalcamping.
De Duitsers zijn niet erg spraakzaam, maar de Rijssenaar des te meer. Het gaat om een zeventigplusser, wiens vrouw in het verzorgingshuis ligt en die na vele jaren weer er met tent en fiets op uit is getrokken, maar die nog niet eerder op een paalcamping is geweest. Omdat hij hier ook niet op voorbereid was en het water uit de pomp hier niet te drinken is, krijgt hij wat water van zij die al aanwezig zijn. Dat is het mooie van paalcampings, je deelt met elkaar wat er gedeeld kan of moet worden.
Al pratend met hem en de jongens heb ik inmiddels de laatste was af en pak ik mijn kookspulletjes om richting 'mijn' bankje aan het water te gaan. Terwijl ik weg loop komt er nog een jong stel aan, het gaat dus weer gezellig worden.
Tijdens het eten valt me ineens een containerschip op met een wel heel erg vreemd gevormde container.
Nadat ik mijn eten op heb komt er ineens uit het niets een felle bui overtrekken. Zo uit het niets, dat ik alleen kans heb om dat bij elkaar te grijpen wat niet tegen water kan en snel de dichtstbijzijnde boom op te zoeken.
Vijf minuten later is het weer droog, maar ik heb geen zin om bankje en tafel droog te maken, dus besluit ik om richting tent te gaan. Daar zie ik tot mijn verrassing dat het jonge stel de tent in het weiland aan de overkant van het pad heeft gezet. Geen slimme keuze, want dat weiland word namelijk als het toilet van de paalcamping gebruikt en dat merken ze de volgende dag bij het inpakken. Wildkamperen word zo direct bestraft.
Tot slot nog de dagafsluiting. Met water in het westen en water in het oosten zit er ook een stuk tussen twee wateren en dat brengt mij bij één van mijn favoriete muzikale werken allertijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten