Tussen de buien door nog net de kans om opnames te maken.
Eerst dacht ik dat vandaag weer een verloren dag zou zijn, maar op enig moment lijkt er toch wat ruimte tussen de buien te gaan komen die kansen zou kunnen bieden. Ik begin dus vast met mijn huiswerk voor de opnames die ik wil maken, in afwachting van het eerste gat tussen de buien van voldoende formaat.
Helaas blijkt ook vandaag weer dat er niets zo grillig is als het weer, want uiteindelijk kan ik pas anderhalf uur later op pad dan gedacht.
Eerst op naar Maaseik, waar ik net voor de volgende bui arriveer, zoals gepland. Dat deze bui valt maakt niet uit, want bij mijn vorige bezoek aan deze stad had ik al een glazen luifel gezien van waaronder ik alvast twee opnames kan maken.
Ze gaan over de bokkenrijders en de reformatie en daarmee beiden over katholieken. Klinkt gek, dat weet ik, maar zodra de filmpjes hier voorbij gaan komen begrijpen jullie wat ik bedoel. Alleen wel jammer dat jullie dit blog dan al lang vergeten zijn, omdat er zoveel filmpjes nog in de wachtrij staan.
De bui werd overigens ineens nog erg heftig met even flinke wind, waardoor ik de tweede opname afsloot met een natgeregende rug. De regen duurde daarnaast ook nog eens veel langer dan verwacht, waardoor shots van de omgeving geen optie was voor deze filmpjes.
Dan maar van de nood een deugd maken als ik toch moet wachten. Voor mijn neus staat namelijk een viskraam en ik heb al lang geen gebakken visje gehad.
Na dit smakelijke intermezzo begint het weer op te klaren en kan ik weer verder.
Nu ontdek ik pas hoe mooi Maaseik is. Tot nu toe was ik niet verder gekomen dan een verschrikkelijk charmeloos modern winkelplein dat overigens na zonsondergang toch nog een hoogtepunt blijkt te hebben. Dankzij licht veranderd de saaie fontein dan namelijk in een waar spektakel.
Direct na deze moderne mislukking kom ik echter in het oude centrum van Maaseik en dat is andere koek. Veel historische panden en een prachtig historisch plein waar het gedurende de zomer ongetwijfeld goed toeven is op de terrassen. Direct na dit centrum overschrijd ik een grens. De Nederlandse grens om precies te zijn.
Ik wil namelijk ook een filmpje maken over de waterwegen hier en daar hoort ook het Julianakanaal bij. Ik fiets dus een kilometer of drie het land in, maak snel mijn opname en maak weer dat ik weg kom. Vooral omdat het al laat aan het worden is. Weer op Belgisch grondgebied maak ik nog een opname of twee bij de Maas en helaas was het dat voor vandaag. Door de regen is het inmiddels te laat om alle geplande opnames te maken. Word morgen vervolgd dus.
Dan nog de afsluiter. Soms liggen de opnamelocaties aan de ene kant van de grens, soms aan de andere. Dat doet me ergens aan denken.....
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Een impressie van de cyclocross training op 't Zand te Alphen. Al circa 35 jaar vind deze iedere woensdagmiddag plaats tijdens het seizo...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Asperen is een idyllisch dorpje in Gelderland aan het riviertje De Linge. Het was hier echter niet altijd even idyllisch, zoals bijvoorbeeld...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten