Bastogne, voor velen een koekje, voor mij een belqngrijke sleutel tot onze welvaart. En vandaag kan ik er eindelijk een keer op bezoek. Iets na lunchtijd fiets ik richting station van Arlon, om daar de bus naar Bastogne te pakken.
Er rijden hier heel veel verschillende buslijnen, maar lang niet altijd de hele dag. Dus wil je een keer met de bus in deze omgeving, zoek dan de vertrektijden goed op. In dit geval was de busreis zelf al een genot overigens. De N4 door dit stuk van de Ardennen is ronduit prachtig.
Na het vele op en neer over de heuvels komen we in Bastogne, mijn plaats van bestemming voor vandaag. De bus stopt aan de rand van Bastogne, maar dat heb je hier al snel, Bastogne is namelijk helemaal niet groot, eerder een uit de kluiten gewassen dorp.
Wat Bastogne echter bijzonder maakt, is de ligging. Als je in dit deel van de Ardennen van noord naar zuid, of van oost naar west wil, dan moet je door Bastogne. De omringende heuvels maken maar een paar doorgaande wegen mogelijk hier en die komen dan ook nog eens samen in Bastogne.
Zo kan het dus gebeuren dat een klein stadje van 15.000 inwoners een groot horecaplein en een lange winkelstraat heeft. Puur door de ligging tussen de heuvels is Bastogne het centrum van de regio geworden.
Niet dat alles hier booming is overigens. De Blokker gaat bijvoorbeeld zijn deuren sluiten en heeft een grote uitverkoop. Een uitverkoop waar ik een fietscomputer voor het enorme bedrag van 1,60 euro aanschaf.
Als je door Bastogne loopt en je weet hoe Belgische plaatsen er normaal uitzien, dan gaat je onvermijdelijk iets opvallen. Er zijn hier namelijk bijna geen oude panden. Juist het ontbreken van die zichtbare historie is hier juist de historie. Dit is immers het gevolg van de zware beschietingen tijdens het Ardennenoffensief.
Ik maak een tweetal opnames over de gebeurtenissen van december 1944, dus ik zal er nu niet teveel over zeggen, de fimpjes komen vanzelf voorbij. Ik kan echter niet onvermeld laten dat Bastogne essentieel is geweest voor de Nederlandse geschiedenis, dus kijken die filmpjes zodra ze er zijn!
Doordat de wegen hier zo druk zijn en ik in dit geval geen andere keuze heb dan mijn opnames vlak langs wegen te maken, heb ik deze keer wel bijzonder veel takes nodig. Normaal geen probleem, maar hierdoor mis ik wel de beoogde bus, waardoor ik anderhalf uur mag wachten.
Dat wachten word nog langer, want de volgende bus komt pas na twintig minuten vertraging aanzetten. Hierdoor word het uiteindelijk een terugweg in het donker en dat heeft ook wel wat, zeker in Martelange, waar de N4 dwars doorheen gaat. Aan de ene kant is het hier België, aan de andere Luxemburg. Aan de ene kant een gewoon dorp, aan de andere, kant een enorme rij tankstations.
Er staan er maar liefst een stuk of tien op een rij in Martelange en allemaal bieden ze ook nog alcohol en tabak aan, want ook die zijn goedkoper in Luxemburg. Grenzen hebben soms een vreemd uiterlijk. Soms zijn ze een muur en soms zijn ze een muur van tankstations.
Na terugkeer in Arlon is er nog net genoeg tijd voor wat inkopen en daarna weer lekker naar de tent voor een avond ontspanning. Tot slot nog een afsluiter. De bijnaam van Bastogne, 'Nuts city', deed me denken aan onderstaande. De voetjes mogen van de vloer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten