zondag 24 september 2017

Dag 140: Wortel - Tijgers en fietsen

Een bijzondere dag met heel veel kilometers.

Op uitnodiging ga ik vandaag weer even naar Nederland, maar daarover straks meer. Eerst over wat ik zag toen ik mijn hoofd uit de tent stak vanmorgen, want dat was heel bijzonder. Wat ik zag is een beestje dat eigenlijk uit Zuid-Europa komt, maar dankzij de klimaatverandering nu ook af en toe hier te zien is, maar hier nog heel zeldzaam  is. Ik heb het natuurlijk over iedereens favoriet, een spin. De tijger- of wespspin om precies te zijn.


Deze spin is een joekel, tenminste de vrouwtjes, want de mannetjes zijn heel veel kleiner. Vrouwtjes hebben een lijf van zo'n 1,5 centimeter groot, met indrukwekkende poten. De mannetjes komen niet verder dan een halve centimeter en worden daarom meestal over het hoofd gezien. Uiteindelijk heb ik wel twee mannetjes gezien, maar dat staat in geen verhouding tot de zeventien waargenomen vrouwtjes.

Op de bovenkant hebben ze gele en witte dwarsstrepen en vandaar de naam. Aan de onderkant hebben ze twee gele strepen in de lengte. Ze spinnen bij voorkeur hun web in hoog gras en vangen daar torren, krekels en libellen. Grotere prooien dus dan andere spinnen. Het goede nieuws voor jullie is dat ze volkomen ongevaarlijk voor mensen zijn. Het slechte nieuws is dat mensen die bang zijn voor spinnen van deze echt panisch zullen worden.

Om alle spinnenhaters af te leiden maar even snel een foto van een mooie vlinder.


Al met al een uur de natuur aan het bewonderen geweest, maar eigenlijk kon ik die tijd niet missen. Snel dus maar op de fiets, om 500 meter later weer af te stappen. Tijd voor een opname. Daarna weer 500 meter fietsen en weer een opname. Mijn filmpje over de geschiedenis van de kolonies hier word een hele productie, want later zullen er nog meer opnames volgen. Het is nu echter de hoogste tijd om mijn voorwiel richting noorden te wijzen.

Ik ben namelijk uitgenodigd door Thijs van Amerongen, veldrijder van beroep, om de training bij te wonen in 't Zand te Alphen. Op vijf kilometer van de plek waar mijn tent een paar dagen geleden nog 
stond, maar vanaf de plek waar ik net een opname heb gemaakt bijna 25 kilometer. Je moet wat over hebben voor een voormalig buurman, dus begin ik de kilometers weg te trappen.

Vanaf halverwege de route rij ik op bekend terrein en ik passeer meerdere locaties waar ik opnames heb gemaakt. En een opname maken lijkt me ook mooi bij de training. Eenmaal aangekomen pak ik dan ook al snel de camera en begin ik op te nemen. Het resultaat staat over een paar uur op dit blog.

Tussendoor en na afloop praat ik wat met Thijs. Ons gesprek verloopt zoals altijd. Hij wil het over mij hebben en ik over hem. Veel wederzijdse nieuwsgierigheid dus. Als ik terug ben in Oldenzaal maar eens een afspraak maken voor een lang gesprek.

Deze cyclocross training op deze plek bestaat overigens al circa 35 jaar en alle Nederlandse, en menig buitenlandse, toppers zijn hier wel eens gaan trainen. Ook nu zijn er veel bekende gezichten uit heden en verleden, met daarnaast de gezichten die in de toekomst bekend gaan worden. Liefhebbers kunnen straks proberen wat bekende gezichten in het filmpje te herkennen. 

Na afloop pak ik alles weer in en ga ik weer zuidwaarts. De planning was om nog opnames te maken in Merksplas en Turnhout, maar onderweg merk ik al snel dat ik die laatste zeker kan vergeten. Door op hoge snelheid naar 't Zand te fietsen en daarna anderhalf uur in de benen is mijn lijf aan rust toe, waardoor hoge snelheden er even niet meer inzitten.

Nog net voor zonsondergang bereik ik Merksplas, maar het zoeken ven de locatie duurt dusdanig lang, dat ik ook deze opname door moet schuiven. Dan maar direct door naar de Mac in Turnhout. Tegen de tijd dat ik daar ben kan ik nog maar ruim twee uur stroom laden, waardoor ik weet dat ik hier binnen twee dagen weer moet zijn.

Omdat het internet er ook erg traag is, krijg ik uiteindelijk het filmpje over de training maar net online, maar hiervoor moet ik wel het laatste kwartier buiten op het terras zitten, want de Mac gaat dicht. De rust heeft me echter wel goed gedaan, want de terugweg gaat weer op een lekkere snelheid.

Tegen de tijd dat ik terug ben heb ik circa tachtig kilometer gefietst, een nieuw persoonlijk record waar ik trots op ben. Morgen maar lekker een dagje rust. Als afsluiting vandaag gewoon een lekker nummer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten