Over hoe ik de bekendmaking van een paar dagen geleden heb beleefd.
Zoals bekend loopt dit blog een paar dagen achter op de werkelijkheid, om te voorkomen dat er gaten vallen wanneer ik geen stroom heb. Nu dus de beschrijving van afgelopen maandag, de dag dat ik bekend heb gemaakt mijn lidmaatschap van D66 op te zeggen. Of iets preciezer, de gedachten van de week voorafgaand aan de bekendmaking.
Het besluit zelf was al een week eerder genomen. Als ik het die dag direct op internet had gegooid, dan waren er hele andere woorden door mij gebruikt, woorden die de partij extra zouden kunnen schaden, en dat is het laatste dat ik wil. Ik heb me immers niet voor niets ruim een decennium ingezet voor de partij, D66 gaat me aan het hart.
De twee heren die verantwoordelijk zijn voor de ontstane situatie, dat is echter een heel ander verhaal. Met grote regelmaat voel ik nog het gif door mijn aderen stromen om hoe zij de partij lokaal aan het slopen zijn.
In mijn hoofd komen er dan ook met regelmaat allerhande omschrijvingen voor die twee voorbij die niet positief te noemen zijn. Ik ga ze hier niet allemaal opnoemen, wel mijn persoonlijke favoriet, addergebroed. Of, omdat het twee broers zijn, addergebroeders.
Sinds de machtsovername door die twee komen er ook ineens wat standpunten voorbij die in mijn optiek D66 onwaardig zijn en dat maakt het extra pijnlijk. Zonder enige onderbouwing een college beschuldigen van ondemocratisch handelen nadat alle reguliere democratische processen zijn doorlopen bijvoorbeeld. Nog vreemder voor D66-ers is het vraagtekens stellen bij strikt noodzakelijke investeringen in het Oldenzaalse onderwijs. Op zich niets mis mee om vraagtekens te stellen overigens, maar de argumentatie die gebruikt is klopt werkelijk van geen kanten en laat een ernstig gebrek aan inhoudelijke kennis zien en doet zelfs vermoeden dat er invloed van buitenaf is uitgeoefend.
Maar genoeg over de addergebroeders. Na een week wikken en wegen had ik in mijn hoofd de tekst voor de bekendmaking wel klaar, dus toog ik richting de McDonalds voor de nodige stroom om het bericht te schrijven. Na het schrijven de publicatie en zoals viel te verwachten, daarna de stroom aan reacties.
Direct na publicatie werd het ontzettend druk op mijn weblog met bezoekers. Het bericht is in de eerste paar uur al gelijk een paar duizend keer gelezen. Het regende dan ook reacties en gelukkig waren die bijna allemaal of positief, of een uiting van spijt omdat ik de partij had verlaten.
Lastig was het wel voor mij om deze allemaal te lezen, vooral de reacties van D66-ers die ik al vele jaren waardeer raken me. Door het hele land zitten er ontzettend veel goede mensen die zich keihard inzetten voor de partij en het doet pijn om daar geen onderdeel meer van te zijn.
Ik hoop overigens van harte dat dat slechts een tijdelijke situatie is en dat na de komende gemeenteraadsverkiezingen de weg vrij is voor mij om me weer in te zetten voor de partij.
Al met al bestond mijn hele dag uit de bekendmaking en de reacties op die bekendmaking, dus verder valt er niets te melden, behalve dat ik in de avond, flink vermoeid door het hele gedoe, eenvoudig in slaap viel.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Een impressie van de cyclocross training op 't Zand te Alphen. Al circa 35 jaar vind deze iedere woensdagmiddag plaats tijdens het seizo...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Asperen is een idyllisch dorpje in Gelderland aan het riviertje De Linge. Het was hier echter niet altijd even idyllisch, zoals bijvoorbeeld...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
Mooi van je afgeschreven!
BeantwoordenVerwijderen