Nu ik eindelijk weer bezig ben, maak ik er vandaag maar gelijk een drukke dag van.
Schrijven, filmen en fotograferen helpen me echt begin ik steeds meer te ontdekken. Het zijn dingen die ik graag doe en die zorgen daarmee voor een goed gevoel. Ook het feit dat ik in beweging moet komen om met de camera aan de slag te gaan helpt.
De positieve energie die ik krijg van bezig zijn met deze dingen geeft me de kracht om het negatieve in kleine stapjes te verwerken. Dagen dat ik niets tot weinig doe zijn vaak niet alleen de mentaal zware dagen, het zijn ook dagen waarop ik geen progressie boek. Niet tot nieuwe inzichten kom.
Één ding weet ik inmiddels wel zeker, en dat is dat dit niet mijn tweede depressie is, maar een wederopleving van de eerste. De eerste is namelijk nooit echt weggeweest. Ik ben alleen opgehouden het te zien als depressie zodra ik weer enigszins in staat was normaal te functioneren.
Het klinkt mogelijk gek, maar deze conclusie lucht op en geeft helderheid. Het maakt alles overzichtelijker en daarmee beter te behappen. Het waarom van de depressie begint eindelijk binnen bereik te komen. Hoe het had kunnen komen dat ik überhaupt vatbaar was voor een depressie is echter nog een heel ander verhaal, waarvoor ik veel dieper moet graven.
Ik moet me vooral bezig houden met wat mij gelukkig maakt, niet met wat anderen graag van me willen zien. Dat klinkt mogelijk egoïstisch, maar zo is het niet bedoeld. Met dit in gedachten stapte ik vandaag op het einde van de middag op de fiets om weer opnames te maken.
Maar liefst vier filmpjes met verhalen gemaakt vandaag, allemaal over de Kröller-Müllers. Er valt veel te vertellen over deze mensen en deze keer heb ik me vooral gericht op hun zijn. Vanavond komt de eerste online en de rest volgt vanzelf.
In de avond natuurlijk weer wild gespot en daarmee leek een mooie dag afgesloten. Helaas was hij echter nog niet afgesloten. Het stuk dat hier een paar dagen geleden verscheen over het grote onbegrip, was namelijk dankzij iets wat me laat deze avond overkomen is.
Zo kreeg een dag die heel mooi was verlopen toch nog een rouwrandje op het einde. Gelukkig begin ik me inmiddels heel bewust te worden dat er na regen weer zonneschijn komt, dus ik zal ook deze tegenslag wel overleven.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Wat is dat? UFO's op het Hulsbeek tijdens Kingsland? Uiteraard zijn dit geen UFO's. Het gaat hier om de weerkaatsing van ...
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Over het niet alleen trieste, maar ook opvallende verhaal van een fusillade te Alphen.
-
Turnhout had na de tachtigjarige oorlog meer te lijden dan tijdens de tachtigjarige oorlog.
-
29 graden is me iets teveel om bij te fietsen, eindelijk een ree voor de lens en iets met muggen. Eigenlijk was het de bedoeling om vandaa...
-
Recent was ik op bezoek bij het huis in Pont-Saint-Esprit waar mijn oudoom Gerard Koelen, kunstschilder, woonde tot aan zijn overlijden in j...
-
Hoe sommige Nederlanders ongemerkt tot communisten zijn geworden.
-
Over hoe Vikingen en een zwaan de geschiedenis van dit plaatsje hebben gevormd.
-
Ik wil via deze weg ook nog een woord van dank jullie richting op sturen voor de vele reacties die ik de afgelopen dagen heb mogen ontvangen...
-
Bijna dagelijks kom ik tegenwoordig op het Hulsbeek en de komst van Kingsland naar het Hulsbeek was voor mij dan ook geen verrassing, ik had...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten