zondag 28 januari 2018

Dag 266: Elche - Crevillent

Op zoek naar een mooi plekje voor een rustdag, 21 kilometer en 160 hoogtemeters.

Over verlaten gesproken. Het stukje waar ik vannacht stond was echt verlaten en leek nog het meeste op een woestijn, maar dan wel een woestijn op een berg. Gelukkig wel een berg met precies één stukje vlak waar mijn tent op kon staan. Hoewel ik er wel eerst een flinke lading stenen van moest verwijderen.


Voor vandaag geen wilde plannen qua afstand, daar is het lijf veel te moe voor. Normaal neem ik gemiddeld iedere zevende dag een rustdag, maar dit is nu al tien dagen op rij dat ik aan het fietsen ben met bovendien ook nog veel hoogtemeters. Bijna twee kilometer heb ik geklommen in die tijd.

Dus fiets ik enkel tot een supermarkt en doe daar mijn inkopen. Tussendoor nog wel even een tussenstop langs de weg, want haast is er vandaag niet bij. Terwijl ik lekker zit zie ik naast me wat bewegen, een vuurwants.


Mooie beestjes vind ik dat met het helderrood en opvallende zwarte tekening. Nu weet ik dat ze bijna altijd in een kolonie leven en dat blijkt ook hier het geval. Tientallen kruipen er hier rond om me heen. Ik vermaak me dus wel tijdens de pauze.

Nu stond ik formeel vannacht al in Elche met mijn tent, maar voor ik de stad bereik ben ik een heel eind verder. Tussen het eerste bedrijventerrein genaamd Elche, waar ik de heuvels op heb gezocht en de stad zelf zit ongeveer tien kilometer. De stad zelf strekt zich vervolgens aan de andere kant ook nog een flink stuk uit met een fors bedrijventerrein. Economisch is het hier dus druk. De stad zelf ziet er overigens wel leuk uit, met een kleine universiteit en een lange boulevard.

Vlak na de stad zelf en nog in het enorme bedrijventerrein aan de zuidzijde neem ik nog even een pauze, omdat ik het vermoeden heb dat ik een vliegend zwembad kan gaan zien en inderdaad, voor je het weet vliegt er een zwembad door de lucht.


Hierna fiets ik naar het volgende dorp, ga naar de supermarkt aan het begin van het dorp en koop drie flesjes water. Daar kan ik morgen wel wat was mee doen. Vooral omdat het flesjes van acht liter per stuk zijn. Nu alleen nog een plekje voor twee nachten vinden.

Ik heb al wel wat op het oog, maar uiteraard moet ik daarvoor weer de heuvel op en niet zo'n zuinige heuvel ook. Het is hier zo stijl, dat ik het hele stuk moet lopen en zelfs dan kom ik nauwelijks vooruit. De weg loopt overigens door een villawijk en blijkbaar zijn ze hier gek op honden, want iedere villa lijkt er zeker twee te hebben en uiteraard zijn die dolenthousiast dat ze mij mogen aanschouwen.

Het hele stuk van onder tot boven heb ik dus het geblaf van honden als begeleiding. Heerlijk als je jezelf in het zweet aan het werken bent. Er zitten er wel een paar bij die voor rede vatbaar zijn en stil te krijgen zijn, maar de meesten blaffen en blaffen en blaffen. Hebben ze nog nooit iemand hier een fiets omhoog zien duwen of zo?

Uiteindelijk kom ik bij het einde van de straat en dus ook het einde van het geblaf, enkel om de volgende hindernis te zien. Volgens Google Maps zou ik nu via een grindweg naar de uitgezochte plek kunnen gaan, echter staat daar een hek voor. Al wat rest is een uiterst smal rotspad langs het hek.

Een rotspad dat bovendien ook nog eens omhoog loopt. Feestje dit. Het kost me uiteindelijk drie kwartier voor ik mijn fiets over de 300 meter van dit pad heb en terecht ben gekomen op die plek die ik voor ogen had. Gelukkig hoef ik niet meer verder, want de plek is prima geschikt om twee nachten te blijven staan. Eindelijk een lang verdiende rustdag dus morgen. Nu enkel nog een afsluiter om bij tot rust te komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten