Vannacht op een steenworp afstand van de zee geslapen. Niet aan een strand met een kabbelende zee, maar bij wat rotsen waar de zee lekker op los kan gaan. Sinds aankomst gisteravond heb ik de zee dus als soundtrack gehad en dat bevalt wel.
Aan de andere kant van mijn tent de heuvel die dit stukje lastig toegankelijk maakt, waardoor het hier relatief rustig is. Veel badgasten kun je hier overigens ook niet kwijt, er is op dit stuk van enkele kilometers in totaal nog geen honderd meter strand.
Voor fietsers en voetgangers is dit gebied wel goed bereikbaar via het fietspad door de tunnel van gisteren. Een fietspad dat ik vandaag verder ga volgen. Een nieuwe tunnel komt er niet meer, maar flinke uitsnijdingen in de rotsen waren er nog wel nodig.
Hoewel er overigens wel een boom is die een verwoede poging doet er een tunnel van te maken. Wie goed kijkt ziet onder de boom nog wat anders.
Een toren staat bij de volgende uitsnijding. Overigens stond er direct na de tunnel ook al een vergelijkbare toren. Net zoals ik regelmatig torens op heuvels zie staan hier in de omgeving.
Iets verderop is het gedaan met de heuvels en loopt het fietspad nog even langs de zee alvorens het volgende kustplaatsje te bereiken. In dit plaatsje doe ik even inkopen, samen met wat bewoners hier, Engelsen en Nederlanders. Spanjaarden zijn er nauwelijks in de supermarkt.
Wat volgt na de boodschappen is een stuk dat me zwaar valt. Het lijf is moe door nachten slecht slapen en de geest krijgt geen afleiding omdat ik door een ontzettend saai stuk moet fietsen. Eerst kilometers door doodsaaie bebouwing, gevolgd door kilometers saaie velden. Pas na een tijdje komt er eindelijk weer wat uitzicht.
Gelukkig is de dag bijna voorbij, alleen nog even door Castellón de la Plana. Nou ja, even.... Dat is nog best een flinke plaats, met veel rotondes en vooral stoplichten. Blijkbaar is het ook de plaats waar de AG2R wielerploeg zijn tijdelijke thuisbasis heeft voor een trainingskamp.
Na de stad zelf volgt er nog een lang industrieterrein en eindelijk ben ik uit de stad en daarmee bijna direct in Vila-Real, het einddoel van vandaag en vandaag tevens het eindstation voor de titelaspiraties van Real Madrid dat hier tegen een gevoelige nederlaag aangelopen is.
Vila-Real is mijn einddoel voor vandaag, omdat ik op de satelietopnames wat verlaten velden zag waar ik mijn tentje op wil zetten. De velden zijn echter zo verlaten dat ze veranderd zijn in een woestenij en vrijwel ontoegankelijk zijn.
Gelukkig tref ik na een tijdje een niet meer in gebruik zijnde olijfboomgaard die nog niet compleet overwoekerd is, maar dankzij de olijfbomen wel de perfecte schuilplaats is voor mijn tent. Nu eerst maar eens proberen om goed te slapen en dan morgen wel of niet een rustdag. Voor nu enkel nog een afsluiter. Die toren aan het begin van de dag deed me aan deze denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten