Ik heb vannacht lang en diep geslapen, maar uitgerust ben ik net zo goed niet. De ellende van de afgelopen dagen is me in het lijf gaan zitten, waardoor ik me vermoeid voel.
Ik begin de dag met het bestuderen van de diverse opties, waaronder de opties om de reis af te breken en naar huis te gaan. Ik wil goed voorbereid mijn beslissing kunnen nemen zodra ik de informatie van de fietsenmaker heb namelijk. Zodra ik eenmaal alle informatie heb pak ik de boel in en ga ik richting fietsenmaker, daarbij de fruitbomen achter me latend waar ik vannacht me achter verscholen had.
Met de fiets aan de hand loop ik weer de stad in, eerst door de niet helemaal droge rivier en daarna het steile heuveltje op. Eenmaal bij de fietsenmaker blijkt de Duitse monteur inderdaad aanwezig te zijn en kan het bekijken van de opties beginnen.
Een spoedlevering vanuit Duitsland valt eigenlijk al gelijk af als optie, omdat dat veel te duur is. Voor hetzelfde geld kan een mens een retourtje boeken. Wat rest is een kleine kans dat er in Spanje een juist wiel te vinden is, anders gaat het alsnog Duitsland worden. Het is nu zaterdag en een Spaans wiel zou hier dinsdag of woensdag kunnen zijn en bij een Duits wiel is de kans 80% dat het donderdag gaat worden, maar helemaal zeker weet je het nooit met de Spaanse post.
Samen met de fietsenmaker bestudeer ik uitgebreid zaken als maat en aantal spaken en daarna is het enkel nog hopen en afwachten. Pas maandag gaat er duidelijkheid zijn over of er een Spaans wiel beschikbaar is, of dat het wiel toch uit Duitsland moet komen.
Na de fietsenmaker ga ik nog even langs de lokale Mac. Niet om te eten of stroom te halen, maar enkel om te kijken of ze stopcontacten hebben, wat gelukkig het geval is. Stroom hoef ik me dus niet druk om te maken tijdens mijn verblijf hier.
Aansluitend ga ik naar mijn favoriete supermarkt, die aan de andere kant van de stad is. Onderweg ontdek ik pas dat ik hiervoor een forse heuvel moet beklimmen, dus de volgende keer neem ik wel een andere supermarkt.
De weg naar mijn nieuwe overnachtingsplaats blijkt overigens erg avontuurlijk te zijn. Google stuurt me over grindpaden en aarden wallen en ik mag zelfs een klein trappetje af met de fiets. Dat trappetje zou het begin van een mooi fietspad moeten zijn, maar ik zie niets dan keien voor me. Het fietspad blijkt namelijk maar voor de helft af te zijn en stopt plots bij een hek. De tweede helft ligt er nog niet en als alternatief loopt er een pad over forse keien. Vreemde lui die Spanjaarden.
Mijn nieuwe plek voor de nacht ligt overigens vlak bij de vorige plek. In hetzelfde stukje groen staan verderop namelijk enkele coniferen, die samen met een flinke stapel puin zorgen dat mijn tent daar veel beter verstopt staat. Dit plekje zou wel eens geschikt kunnen zijn om meerdere dagen te wachten op een nieuw wiel.
Tegen de tijd dat de tent staat voel ik weer aan iedere vezel in mijn lijf hoe vermoeid ik ben. Morgen kan ik het gelukkig rustig aan doen, voor overmorgen zal er toch geen nieuwe informatie zijn. Tijd dus voor de afsluiter van de dag. Iets dat pas een dag na de vandaag beschreven dag op TV komt. Eigenlijk sluit ik dus af met de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten