Bij daglicht is pas echt duidelijk hoe mooi de omgeving is waar ik deze nacht heb gestaan. Een nacht waarin ik overigens goed heb geslapen na de loodzware dag van gisteren. Zodra ik mijn tent uit ga zie ik al gelijk de zee die de hele nacht te horen was.
Persoonlijk vind ik echter de heuvels om me heen nog veel mooier. Het gaat hier echt steil op en neer.
Direct naast mijn tent een stuk kale rots van een paar meter hoog met daarin prachtig te zien de verschillende lagen waar de rots vele miljoenen jaren geleden uit opgebouwd is. Net alsof je naar een geschiedenisboek kijkt is het eigenlijk. Helaas wel een boek dat ik niet kan lezen, daar moet je jaren voor studeren.
Direct onder mijn tent zit overigens een grote parkeerplaats waar mensen komen om van het uitzicht te genieten. Omdat ik nog net iets hoger zit is bij mij het uitzicht dus nog beter.
Nadat ik alles ingepakt heb loop ik via het grindpad terug naar de weg, waarbij ik een nog mooier uitzicht op de zee krijg.
Ook bijzonder veel bijen overigens hier, maar die zijn hier niet toevallig een imker heeft hier een enorme hoeveelheid bijenkasten geplaatst in drie groepen.
Alles bij elkaar zijn hier zeker vijftig bijenvolken druk in de weer op zoek naar voedsel. Overigens hoorde ik ze vanmorgen ook al voortdurend rond mijn tent zoemen.
Overigens wel een kleine correctie. Ik zei net dat mijn uitzicht beter is omdat ik hoger zit, dat gaat niet op voor het uitzicht op zee. Dat is vanaf de parkeerplaats namelijk identiek. Vergelijk onderstaande foto maar eens met de eerdere foto.
Vanaf deze plek kijk ik ook nog terug naar waar mijn tent stond en eigenlijk is het niet eens voor te stellen dat ik op deze heuvel een plekje heb gevonden om te staan. Vanaf waar ik nu sta lijkt de heuvel volkomen ontoegankelijk.
Ik zit nog geen kilometer op de fiets, of ik fiets de volgende provincie in. Malaga begint precies bij een indrukwekkend hoge brug van de snelweg.
Het eerste stukje fietsen is een genot, want naar beneden, maar daarna moet ik nog even goed aan de bak. Er staat vandaag maar één klim op het programma, maar dat is gelijk een beste. Lang is hij niet met 1200 meter, maar wel enorm steil met 11%.
Het is me nog niet eerder gelukt om een dergelijke steile klim op de fiets te overwinnen, maar de benen hebben nog niets hoeven doen vandaag, dusik waag maar eens een poging. Het gaat maar met kleine stukjes tegelijkertijd, maar het lukt me wel om dit momster op te fiets te overwinnen. Trots op mezelf ga ik vervolgens de afdaling in, wetende dat het klimwerk voor vandaag klaar is.
Tijdens de afdaling kom ik door een klein dorpje met een aquaduct. Geen Romeins aquaduct deze keer, hoewel er wel resten van een Romeins aquaduct in dit dorpje schijnen te zijn, maar een aquaduct uit de zeventiende eeuw, gebouwd voor de suikerfabriek die hier ooit stond. Deze hele omgeving stond eeuwenlang vol met suikerriet, maar daar is nu niets meer van te zien. Alleen het aquaduct is gebleven.
De rest van de dag doe ik het rustig aan. Mijn lijf is namelijk nog voelbaar vermoeid van het vele klimwerk van de afgelopen dagen. Alles bij elkaar heb ik in zo'n 48 uur 1200 hoogtemeters overwonnen en dat is te voelen aan mijn benen. Ik zet dus een klein verzet op de fiets en peddel op mijn gemak verder.
Hierbij kom ik ook door Nerja waar zo te horen het carnaval in volle gang is en vele verklede kinderen zijn met hun ouders onderweg naar de feestelijkheden. Zelf sla ik het feest over, want met een volgepakte fiets door een mensenmassa is meestal geen goed plan.
De rest van de route gaat vooral langs de kust, dus de zee zie ik meer dan genoeg vandaag, tot ik in een dorpje kom met een heel lang leegstaand veld waar ik helemaal achterin een plekje vind voor mijn tent. Bij het opbouwen van de tent voel ik dat ik ondanks het rustig aan doen toch goed vermoeid ben, dus het zal waarschijnlijk niet lang duren voor ik in slaap ga vallen. Snel dus maar naar de afsluiter van de dag. Gewoon een heerlijk nummer deze keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten