donderdag 21 december 2017

Dag 228: Vic-la-Gardiole - Agde

Lekker weer, 47 kilometer en 100 hoogtemeters.

Na een dag wassen en daarmee een dag rust is het tijd om weer verder te trekken. Helaas opnieuw na een slechte nachtrust, want de wind bleef onverminderd bulderen. Het inpakken van de tent is ook altijd een uitdaging onder dit soort omstandigheden. De tent wil namelijk overal heen, behalve netjes opgerold in zijn zak.


Het landschap begint hier alweer wat golvender te worden. Een eerste teken dat er weer bergen in aantocht zijn. De weg die ik volg geeft me vaak maar een klein strookje om op te fietsen, dus let ik scherp op de rest van het verkeer.

Echt bijzonder is de omgeving niet, tot ik voorbij Frontignan ben en daarmee weer dichter bij de kust ben. Opnieuw zie ik regelmatig flamingo's in de zoutwatermeren langs de weg en af en toe zien ze mij ook. Het heeft iets komisch zoals ze je wantrouwig aankijken.


Mijn eerste pauze van de dag is in Sète, een wat duurdere badplaats. Ik ben overigens niet de enige die op dat moment aankomt, want ook de kerstman komt per boot aan. Vreemd genoeg vanuit de richting van het binnenland in plaats van de zee, maar dat lijkt de pret niet te drukken.


Sète heeft wel wat vind ik. Leuke winkeltjes en horeca, kanalen, de zee en het begin van een kilometers lang strand. Ik heb alleen wel het idee dat het hier schreeuwend duur is. In tegenstelling tot alle andere kustplaatsen van de laatste dagen is hier wel wat te doen in deze wintermaand overigens.


Nadat ik Sète heb verlaten begin ik aan een lang stuk kust. In recente jaren is er een fietspad aangelegd langs de lange strook strand hier en dat fietspad volg ik dus. Soms kijk ik tegen de duinen aan en soms zie ik de zee in al haar glorie.


Links en rechts van me is zand. Links voor strand en duinen en rechts voor de wijnranken. Helaas ben ik vergeten er een foto van te maken, maar hier staan de wijnranken dus in het strandzand. Heel vreemd om te zien. Ongetwijfeld zit daaronder nog een laag voedzame aarde, want anders is het lastig groeien.


De zon gaat zo ongeveer onder op het moment dat ik op het einde van het fietspad ben. Nog even een klein stukje naar Agde, alwaar ik stroom wil halen. Het blijkt alleen wel al snel dat de uitdagingen nu pas beginnen.

Allereerst moet ik hier verplicht gebruik maken van een fietspad, dat vol staat met paaltjes en hekjes waar ik maar net tussen pas met mijn fiets. Een slalom op lage snelheid gaat het worden zo.

Daarnaast zijn er veel zijstraten en de overgang tussen fietspad en zijstraat is hier niet echt soepel, maar een rand van vijf tot tien centimeter hoog. Daar knal ik niet even tegenop, dus iedere keer afremmen, er voorzichtig op en weer optrekken.

Dit deel bleek echter nog het betere deel. Wat verderop veranderd het fietspad in een grindpad met grote kuilen en daarna een zandpad, gevolgd door weer een grindpad. Fransen en fietspaden, ze hebben de klok horen luiden, maar weten niet waar de klepel hangt.

Uiteindelijk kom ik dan toch in Agde en begeef ik me naar de Mac. Ik zoek een plekje met stopcontact, bestel en ga alles aansluiten. Er blijkt echter geen stroom op het stopcontact te zitten. Dat heeft de eigenaar er af laten halen. Nu is deze Mac überhaubt niet wat ik er gewend van ben, vies, zwaar onderbezet en dus geen stroom. Ik zie dat de reviews online ook bijzonder negatief zijn.

Maar ja, ik moet wel stroom hebben. Ik eet mijn bestelling dus maar snel op en ga naar een andere keten een paar kilometer verderop. Het is even zoeken, maar daar vind ik uiteindelijk een goed verstopt stopcontact, waardoor ik in ieder geval kan laden.

Door alle vertraging kan ik maar een beetje laden, maar ik kan er in ieder geval weer twee dagen mee vooruit. Dan maar wat eerder weer een oplaadstop inlassen. Ik verlaat Agde en zoek een mooi verwilderd stukje land op voor mijn tent. Na 47 kilometer en al dat stroomgedoe kan ik mijn nachtrust wel gebruiken. Enkel nog even een afsluiter.

1 opmerking:

  1. Ik zit je verhalen al bijna de volledige 228 te volgen. En er zijn een paar dingen die ik niet snap. De belangrijkste: waarom geen fatsoenlijke naafdynamo met USB(-C)-lader? Dan trap je je eigen apparaten vol en het scheelt vies eten. Verder: mooi doortrappen!

    BeantwoordenVerwijderen