donderdag 23 november 2017

Dag 200: La Salle - Blessureleed dag 7

Inmiddels een volle week verloren dankzij mijn rug.

Wanhopig ben ik nog lang niet, maar ik begin er wel een beetje moe van te worden inmiddels. Zeven dagen geen meter progressie dankzij mijn rug. Zucht. Mogelijk denken er nu mensen maar waarom probeer je het niet? Je kunt immers ook naar de winkel fietsen, waarom dan niet verder trekken?

Proberen zou onder normale omstandigheden een mooie optie zijn. Lukt het niet, dan ga je naar huis en duik je in bed. En daar zit nu precies het probleem, dat huis moet ik namelijk eerst nog bouwen en dat gaat verdraaid lastig als de rug niet meer wil. Vooral al die haringen zijn nogal lastig.

Dus zit ik nog steeds op dezelfde plek als een week geleden en hoop ik maar dat het rap beter gaat worden. Uiteraard doe ik wel meer dan hopen alleen. Iedere dag zorg ik voor beweging om het herstelproces te versnellen. Probleem daarbij is alleen het weer. De temperatuur is namelijk dag na dag laag, gemiddeld vijf graden overdag, en dat helpt absoluut niet bij het herstel.

Nu zijn er dagen dat er naast de gebruikelijke dingen van het herstel, oefeningen, lopen en fietsen, ook nog andere zaken te melden zijn, maar vandaag was niet zo'n dag. Lijkt me dus een mooi moment om er voor vandaag een einde aan te breien.

Of toch nog even niet. Ik bedenk me namelijk dat ik gisteren twee dingen vergeten was, beiden van na mijn vertrek bij de Mac. Allereerst kwam ik vlak na vertrek een dronken man tegen. Nu is dat niet zo bijzonder, zijn lopen wel. Hij had behalve de al brede stoep ook nog de volledige weg nodig. Dan ben je wel heel erg dronken. Terwijl ik hem rechts passeerde, riep ik hem toe dat hij nog een glaasje op mijn verjaardag moest drinken, maar dat begreep hij dan weer niet.

Het mooiste moment van de dag was ongeveer halverwege de terugweg. Het was namelijk ongekend helder en op een deel van de route is het echt compleet donker. Ik ben dus even stil gaan staan om van de sterren te genieten. Zelfs een beetje van de Melkweg was zichtbaar en dat maak je niet vaak meer mee. Pure schoonheid op het einde van mijn verjaardag.

Tijd nu voor de afsluiter van de dag dus toch. Een stukje humor om de moed er in te houden lijkt me wel gepast. Onderstaande past daarnaast prima bij alle mensen die tegenwoordig in allerlei complottheorieën geloven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten