Vannacht sliep ik op een onbewoond eiland in de Saone. Onbewoond wil echter niet zeggen dat er niemand komt en dat ontdek ik in de ochtend. Nog voor ik aan het ontbijt ben hoor ik dat er gemaaid word. Vanwege de hoek waar het geluid vandaan komt denk ik eerste nog dat dit op het vaste land is, maar het geluid komt langzaam wel erg dichtbij.
Ik steek dus mijn hoofd maar eens naar buiten en verdomd, een boer is bezig in het veld waar mijn tent staat. De reden waarom ik eerst dacht dat dit niet het geval is ligt er in dat hij niet via de reguliere ingang het veld in is gegaan, maar een nieuwe ingang heeft gemaakt op het uiterste puntje, door eerst de betonblokken die daar de weg versperden te verplaatsen en zich daarna door de planten een weg te maaien het veld in.
Even geen tijd voor ontbijt dus, want de hoogste tijd om mijn boeltje te pakken. Snel pak ik alles in en daarna op mijn fiets en verlaat het veld. Het is pas op dat moment dat ik zie dat de maaier waarschijnlijk nooit in mijn buurt zou zijn gekomen. De hoek waar de beste man bezig is is een compleet verwilderde hoek en hij beperkt zich tot het wegmaaien van de daar gegroeide struiken. Hij gunt me ook geen blik waardig, dus blijkbaar vond hij mijn aanwezigheid niet de moeite waard.
Door dit haastige vertrek echter geen foto van de plek waar ik stond. Wel een foto vanaf het eiland bij de brug waar ik mijn ontbijt heb gegeten. Dit eiland is niet natuurlijk, want blijkbaar werd hier ooit een kanaal gegraven. De bocht in de Saone aan de andere kant van het eiland was in het verleden blijkbaar niet bevaarbaar.
Helaas ligt hier nog lang niet overal een fietspad langs de Saone, dus moet ik vlak na vertrek de rivier alweer laten liggen en weer het landschap in van eindeloze akkers en grijze luchten. Weinig vrolijkmakend.
Wat wel vrolijkmakend is, dat zijn de vogels hier. Voortdurend zie ik grote groeoen kleine vogels in formatie om me heen vliegen. Formatievliegen blijkt op dit stuk erg populair, want zelfs de duiven en kraaien doen mee. Ik heb alleen nog geen idee van welk merk en type die kleintjes zijn.
Gelukkig hoef ik niet oneindig met miezerregen door dit saaie landschap te fietsen, af en toe heb ik ook nog pauze. Ik vind een mooi overdekt plekje voor mijn eerste pauze en uiteraard is het dan gelijk droog, om weer met regenen te beginnen op het moment dat ik verder trek.
Ook erg nat is Le Doubs, de volgende rivier die ik tref. Opnieuw een rivier die opvallend breed is, maar erg traag stromend op dit moment. De hoeveelheid water die door deze rivier trekt wisselt tussen de 4 en 1500 kuub per seconde, een gigantisch verschil.
De naam van de rivier is overigens ook mooi in betekenis. Le Doubs staat namelijk voor de twijfelaar. Dat komt doordat er maar 100 kilometer zit tussen bron en monding, en de rivier toch 400 kilometer lang is. Hij maakt namelijk een enorme boog noordwaarts.
En dan ben ik vervolgens ineens weer terug in Verdun. Verdun-sur-le-Doubs deze keer. volgens mij was er een ernstig gebrek aan inspiratie bij het verzinnen van Franse plaatsnamen, want ik kom overal vergelijkbare namen tegen.
Na dit Verdun, overigens ook de plaats waar de Doubs in de Saone stroomt, hoef ik volgens de kaart nog maar een klein stukje saai via de akkers, voor ik de Saone weer kan volgen.
Hierbij kom ik, niet voor het eerst de laatste dagen, weer wat duidelijk aangeplante bossen tegen. Allemaal dezelfde bomen in kaarsrechte rijtjes. Naar ik heb begrepen is dit vanwege de beruchte Mistral, de wind die hier flink huis kan houden. Deze bomen moeten de wind wat breken om schade te voorkomen.
Niet veel later ben ik weer bij de Saone en daarmee een beter uitzicht. Het begint alleen al wel donker te worden, dus tijd om een plekje te zoeken.
Daarbij nog wel een uitdaging, want wat volgens de kaart een fietspad zou moeten zijn, is in werkelijkheid een grasbaan. Op zich vrij normaal overigens in Frankrijk. Dit soort grasbanen staan ook maar al te vaak gewoon op Google street view.
Meestal heb ik binnen enkele minuten een mooie plek gevonden, deze keer duurt het bijna een uur. Aan de Saone kant van bovenstaand pad vind ik enkel plekken die te dicht bij het water liggen, aan de andere kant liggen dorpjes. Uiteindelijk weet ik net buiten zo'n dorpje toch nog een plek te vinden en ook nog net op tijd, want het laatste licht is snel aan het verdwijnen.
Tijd dus voor de afsluiter van de dag en tijd om een goede avond te wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten