vrijdag 3 november 2017

Dag 180: Naives-Rosières - Bar-le-Duc

Koud, opnames, stroom, 9 kilometer en 120 hoogtemeters.

Het was een koude nacht. Zo koud, dat ik moest krabben. Ik moest het ijs namelijk van mijn zadel krabben. Nu zijn mensen met regelmaat bezorgd of ik het op zulke momenten niet koud heb, maar dat is dus niet het geval. Ik heb meer dan genoeg spullen bij me om warm te blijven en ook deze nacht heb ik weer lekker comfortabel geslapen. Geen zorgen dus.

Ik had mijn tent deze keer langs een bospad gezet, dat volgens mij naar nergens ging, maar toch passeerde er een auto letterlijk seconden voor ik mijn tent uit kwam. Volgens mij is dit voor het eerst geweest dat iemand mijn tent heeft gezien sinds ik België heb verlaten. Zolang het enkel toevallige passanten zijn vlak voor mijn vertrek vind ik dat helemaal niet erg.


Hoewel ik dus geen last heb gehad van de kou, duurde het toch even voor ik in slaap was gevallen en dat kwam door het landschap. Ik zit op een steile heuvel en daar tegenover staat een andere steile heuvel, met daar tussendoor een drukke weg en een paar huizen. Dankzij de heuvels kan het geluid geen kant op en lijkt het bij iedere auto die over de weg gaat alsof deze dwars door mijn tent komt rijden.

Zolang het druk is op de weg komt er dus niets van slapen, maar gelukkig begon het vanaf middernacht snel rustig te worden, waardoor ik alsnog de slaap kon vatten. Vervolgens ook zonder tussendoor wakker te worden geslapen, iets dat me normaal niet vaak overkomt.

Na het inpakken van alles ga ik de heuvel af, lopend, want dit pad is te steil en te glad om te fietsen, en direct onderaan de heuvel kan ik alweer gedeeltelijk uitpakken. Bij de ingang van Bar-le-Duc maak ik namelijk een tweetal filmpjes over bronwater en de heilige weg tussen Bar-le-Duc en Verdun. Zoals gebruikelijk is er weer enig geduld nodig van jullie kant om deze te zien, maar wel steeds minder, want de voorraad filmpjes is aan het afnemen. De opnames waren overigens erg vroeg en het was dan ook nog behoorlijk koud, waardoor mijn ademhaling te zien was op de opname.

Hierna fiets ik het centrum van Bar-le-Duc in voor een volgende opname. Bar-le-Duc is de geboorteplaats van Raymond Poincaré, de Franse president tijdens de eerste wereldoorlog. Het filmpje gaat echter maar zijdelings over hem en meer over de man die in de jaren twintig hem enigszins belachelijk maakte.

Na deze opname, het is nog niet eens lunchtijd, dus nog lekker vroeg, ga ik richting de Mac, want de stroom is bijna op en dus de hoogste tijd om bij te laden. Veel valt er niet te melden over de volgende paar uren, dus gelijk door naar later op de dag.

Na de Mac nog even wat inkopen doen en daarna op zoek naar een plek om te overnachten. Wel een probleempje, want om Bar-le-Duc uit te komen, moet ik een enorme heuvel beklimmen. Deze is zo ontzettend steil, dat fietsen absoluut geen optie is. Het is dus lopen geblazen.

Zelfs dat lopen is een uitdaging. gelukkig is er wel een stoep naast de weg, waardoor ik veilig omhoog kan, maar verdorie wat is het hier steil! Van de 120 hoogtemeters van vandaag komen er 110 hier voorbij, in een afstand van circa 800 meter. Een gemiddelde van bijna 15% dus. Als dat niet steil is, dan weet ik het ook niet meer.

Het duurt even, maar uiteindelijk weet ik boven te komen. Al wat vanaf daar nog rest is een kilometer ruim fietsen en dan kan ik op zoek naar een mooie plek. Gelukkig, na deze klim is de energie wel op, vind ik snel een plek en kan ik de tent op gaan zetten.

Nu sta ik vrij dicht bij een weg en het is donker, dus gebruik ik een lamp bij het opzetten van de tent, maar omdat ik dicht bij de weg sta, is er het risico dat de lamp zichtbaar is. Niet iets dat je wil bij het opzetten van je tent op een illegale plek. De lamp gaat dus voortdurend aan en uit om ontdekking te voorkomen, waardoor het iets langer duurt dan normaal voor de tent staat, maar uiteindelijk staat hij. Tijd om te slapen na een lange dag. Wel is het opnieuw een koude nacht, dus eerst een beetje alles opwarmen, maar na een half uur kan ik alsnog lekker gaan slapen.

Tot slot nog de afsluiter van de dag. Na een dag Bar-le-Duc, dat in Nederland vooral gebakken lucht in een pak is, lijkt onderstaande me wel een geschikte optie, ook al is het een herhaling voor dit nummer, maar met een klassieker moet dat kunnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten