zondag 19 november 2017

Dag 196: La Salle - Blessureleed dag drie

Alweer de derde dag met blessureleed en de laatste zal het zeker niet zijn.

Lichamelijk is er geen noemenswaardig verschil met gisteren te melden bij het ontwaken helaas. Dit geval van spit is dus niet de gebruikelijke en zo door mij gehoopte variant van twee tot drie dagen, maar één die langer gaat duren. Het is niet anders.

Nu zijn er mensen die dan gefrustreerd raken, maar zo zit ik niet in elkaar. Je kunt doen wat je kunt doen, meer niet. Als de oorzaak nu lag in een domme fout van me, of een ondoordachte beweging, dan zou dat mogelijk anders kunnen zijn. In dit geval kon ik er niets aan doen, dus maak ik me ook niet druk.

Vandaag wil ik wel meer bewegen dan gisteren, dus besluit ik om stroom te gaan halen. Gisteren lukte de 3,5 kilometer, plus klim, naar de supermarkt, dan moet vandaag 7,5 kilometer naar de Mac lukken. Bijkomend voordeel is dat het daar warm is, beter voor het herstel, en ik er goed rechtop kan zitten met ondersteuning.

Het hele proces van aankleden en de tent uitkomen duurt weer een eeuwigheid, maar daarna kan ik op pad. Net als gisteren is op de fiets stappen op de gebruikelijke wijze geen optie, dus leg ik hem weer eerst neer en trek hem daarna van onder me naar boven en daar gaan we.

Hoe belangrijk je rug is voor iedere beweging blijkt tijdens het fietsen ook weer duidelijk. Hoewel mijn benen prima in vorm zijn, kan ik toch maar weinig snelheid maken, omdat ik mijn rugspieren niet kan gebruiken. Met een verbazingwekkende snelheid van negen kilometer per uur gaat het dus voorwaarts. De beesten onderweg zullen wel schrikken van die verbazingwekkende snelheid.

Onderweg merk ik overigens ook dat mijn armen vermoeid raken. Toch wel anders wanneer je niet met je hele lijf kunt sturen. Na een klein uur ben ik er en blijk ik zo verstijfd te zijn van het strak één houding aanhouden, dat ik zelfs wat moeite heb met het 'uit mijn fiets stappen' nadat ik deze neer heb gelegd.

Het verblijf bij de Mac zelf is naar verhouding een verademing. Warmte en ondersteuning voor de spieren en de mogelijkheid om regelmatig even verstandig te bewegen. Zodra ik klaar ben met laden nog even naar de Lidl die gelukkig direct naast de deur ligt. Wel lopend met de fiets aan de hand, want dat hele proces om op en van de fiets te komen is me iets teveel voor deze vijftig meter.

Met de boodschappen ook weer binnen vang ik de terugreis weer aan. Blijkbaar gaat het al iets beter, want nu haal ik maar liefst tien kilometer per uur. Straks ga ik nog beesten aanrijden omdat ze me niet op tijd kunnen ontwijken.

Zeker als er een koe vlak naast het fietspad gaat liggen. Wacht eens, een ontsnapte koe, waar zag ik dat eerder? Dat was in Gorinchem, waar ik ook vlak naast een grote rivier lag en waar ik ook last van mijn rug had en op de terugweg van de Mac in het donker ontsnapte koeien vond.

Twee datapunten waarop pijnlijke rug, rivier, Mac, donker en ontsnapte koe samenkomen, dat moet voldoende wetenschappelijk bewijs zijn lijkt me. Vanaf nu is er dus de wet van Yuri: Blijf bij spit uit de buurt van grote rivieren als je terugfietst van de Mac in het donker, want anders ontsnappen de koeien.

En als er nu twee wetenschappers reageren dat twee datapunten niet genoeg is, dan hebben we gelijk Yuri's tweede wet, wetenschappers hebben geen gevoel voor humor.

Deze koe is dus netjes naast het fietspad gaan liggen, bij haar kuddegenoten aan de andere kant van het hek. Echte kuddedieren dus, want ze zou hier kilometers ongestoord kunnen lopen en de Macarena dansen. Want dat doen koeien nu eenmaal graag als niemand kijkt. Wist je niet hè?

Genoeg datapunten inmiddels voor een wet over spit en flauwe humor lijkt me. Helaas was deze ontmoeting met een ontsnapte koe in het donker, dus geen foto om te tonen. Ik ga die beesten niet de stuipen op het lijf jagen met geflits. Straks schiet het ze nog in de rug.

Na deze ontmoeting is het nog 500 meter en kan ik weer de tent in om heerlijk onder de warme dekens te kruipen. Tijd dus voor de afsluiter van de dag. Ik weet er nog wel één met back in de titel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten