De weersvoorspelling voor de komende dagen is ronduit dramatisch. Regen, regen en nog eens regen. Bijkomend is dat het vanaf komende nacht ook nog eens flink gaat waaien, want er komt een mistral aan. Geen grote mistral, maar toch.
Als ik naar de regenradar voor vandaag kijk, dan is er een realistische kans dat ik de ergste regen ga missen, plus waar ik nu sta heb ik nauwelijks beschutting tegen de mistralwind. Reden om dus toch maar op pad te gaan vandaag.
Het weer in de vorm van de regen komt overigens vandaag uit het noordwesten, de wind komt overdag vandaag nog uit het zuiden en het is een forse wind ook. De eerste paar kilometer is het vooral de wind waar ik last van heb. De regen beperkt zich tot gemiezer, dus dat valt mee.
Na een paar kilometer kom ik bij een bord met een mooie mijlpaal. Dit bord geeft namelijk aan dat de monding van de Saône over honderd kilometer is. Het aftellen kan dus beginnen. Nog honderd kilometer Saône en ik ben bij Lyon en daarmee de Rhône, de rivier die me tot de zee gaat brengen. De heerlijk warme Middellandse zee.
Het verlangen naar die warmte komt niet veel later op gang, wanneer de miezerregen overgaat in volwaardige regen. Striemende regen en een striemende wind, wie wil dat nou niet? Gelukkig kom ik niet veel later een brug tegen die me kan beschermen tegen de regen en door achter mijn fiets plaats te nemen, kan ik mijn pauze ook redelijk gevrijwaard van de wind doorbrengen.
Ik had nog een beetje hoop dat de buien zouden verwaaien tijdens mijn pauze, maar uiteindelijk is het de hoop die verwaaien zal. De regen zal met bakken uit de lucht blijven komen. Voorwaarts dan maar weer, maar met frisse tegenzin deze keer. Verder, tot er ineens een ontvangstcomité op me staat te wachten.
Zo'n ontvangst, dat moet een teken zijn. Hoogste tijd dus om van de fiets te stappen en met de fiets in de hand de bosjes in te stappen. Precies ter hoogte van bovenstaande groep koeien, en dan ook echt precies, vind ik het perfecte plekje. Uit zicht met goede bescherming tegen de wind die zo gaat komen.
Gelukkig neemt de regen ook nog even wat af, zodat ik de tent kan plaatsen, zonder dat er teveel regen in valt. De tent blijft van binnen dus droog, maar ik ben ondertussen doorweekt. Zodra ik in de tent ben dus snel afdrogen en droge kleren aan voor ik onder mijn warme dekens kruip om na te denken over de afsluiter van de dag. Niet iets dat past bij de dag, want dat zou te droevig zijn en ik wil juist vrolijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten