zaterdag 16 december 2017

Dag 223: Arles - Saintes-Maries-de-la-Mer

Dwars door de Camargue, 50 kilometer.

De weerapp kan wel zeggen dat het vannacht vier graden was, maar daar geloof ik helemaal niets van. Toen ik vannacht bijvoorbeeld de binnentent even open deed om aan de buitentent te voelen, voelde ik toch duidelijk ijs. Zelfs toen ik later in de zon mijn tent aan het opruimen was viel er nog een stuk ijs af.


Bij het opruimen kwam ik ook nog een mooi insect tegen die even op mijn tas was gaan zitten. Geen idee wat het is, maar hij zag er prachtig uit met dat felgele.


Bovenstaande foto's had ik dus wel gemaakt, een foto van de plek waar ik stond heb ik helemaal vergeten. Zal wel komen doordat ik zo graag de Camargue in wil. Dieper in wil kan ik overigens beter zeggen, want formeel ben ik al in de Camargue, maar dan nog zonder natuurschoon.

Nu staat de Camargue bij de meeste mensen bekend om de roze flamingo's, wilde stieren en wilde paarden. Mocht dat je beeld zijn, dan kom je van een koude kermis thuis. De flamingo's zijn er zeker, maar die stieren en paarden zijn niet wild. Bovendien staan de meesten gewoon in de wei. Een deel van de stieren mag in het voorjaar vrij rondlopen, maar de rest van het jaar niet. Een kleine groep paarden loopt het hele jaar vrij rond en grotere aantallen in lente en zomer, maar ze hebben alemaal gewoon een eigenaar en zijn tam. De waarheid is niet altijd even mooi als de werkelijkheid.

Over werkelijkheid gesproken, het duurde wel heel erg lang voor ik wat natuurschoon te zien kreeg. In de eerste dertig! kilometer zag ik gelukkig wel wat roofvogels en watervogels, maar niets unieks. Vrijwel enkel landbouwgrond om me heen.

Pas de laatste paar kilometer voor Saintes-Maries-de-le-Mer begint het echte spektakel, zodra je in de buurt van de grotere plassen komt. Dan kom je ook ineens langs weilanden met paarden of stieren, maar uiteraard altijd met de zon op de achtergrond, zodat een goede foto niet wil.


Vlak daarna de eerste grote plassen in beeld en dat ziet er prachtig uit, zeker met luchten zoals die van vandaag als decor.


Vlak daarna zag ik ze dan eindelijk voor het eerst in het wild, roze flamingo's. Eerst nog drie stuks die redelijk dichtbij waren, maar op de foto net zo goed slechts kleine stipjes zijn, later met honderden tegelijkertijd op grotere afstanden. Spijtig dat ik eerst zo ver moest fietsen voor het moois kwam, anders had ik de echte camera gepakt om uitgebreid foto's te maken, nu moest ik door vanwege de aanstaande duisternis.


Een paar minuten later kon ik namelijk al onderstaande foto maken van de zonsondergang.


En nog een foto de andere kant op, omdat ik de compositie van de diverse lagen in dit plaatje zo mooi vond.


Hierna kwam ik aan in Saintes-Maries-de-la-Mer, waar ik wat boodschappen heb gedaan. De supermarkt was ook gelijk één van de zeer weinige winkels die open was. De rest zat voor de winter op slot.

Aan alles is te merken dat dit plaatsje volkomen gericht is op toeristen en hoe fraai het ook oogt, ik moet er niet aan denken om hier gedurende de zomer te zijn, want volgens mij heb je dan een paar stelten nodig om over de hoofden van de toeristen te kijken. Voorjaar of najaar lijkt mij de beste tijd hier.

De kerstversiering was overigens mooi op orde, dus dan zal het ook wel volgeboekt zijn.


Overigens zag ik hier ook de zee voor het eerst, maar toen was het echt te donker voor een foto. Ook in, of beter gezegd naast, dit plaatsje is de mondind van de Petit-Rhône, één van de twee takken van deze rivier die ik de laatste tijd gevolgd heb. Daarmee komt er ook gelijk een grote verandering in mijn reis. Lange tijd heb ik rivieren en kanalen gevolg, vanaf hier ga ik de zee volgen.

Nu alleen nog een slaapplaats, maar dat blijkt hier niet zo eenvoudig. Overal staan hekken die voorkomen dat ik een mooi plekje kan bereiken, dus zit er niets anders op dan het pontje over de Petit-Rhône te nemen, naar de Petit-Camargue. Gelukkig is het daar wel vrij snel raak en kan ik de tent op gaan bouwen na een afstand van vijftig kilometer vandaag. De grootste afstand sinds het echte reizen begonnen is na Arlon.

Helaas heb ik er jullie niet zoveel van kunnen laten zien, maar het laatste stuk Camargue was de moeite meer dan waard en kan ik dan ook van harte aanbevelen. De afsluiter van de dag voor vandaag staat overigens al weken vast. Iets anders kan niet na een eerste ontmoeting met de zee in Frankrijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten