Vandaag gelukkig geen klei om doorheen te worstelen bij het vertrek. Ik had een lekker rustig plekje op een veld dat aan een afgesloten weg lag. Het hek dat er stond was echter zo hoog, dat mijn fiets er onderdoor kon. Al met al is zo'n hek wel handig voor een beetje rust.
Vlak na vertrek vraag ik me al snel af wat er met me aan de hand is. De wind komt op dit stuk van de zijkant, dus vliegen zit er niet in, maar ik ga wel heel moeizaam voorwaarts. Het duurt even voor ik in de gaten heb wat er aan de hand is.
Bijna onzichtbaar voor het oog loopt de weg namelijk gluipend omhoog. Omdat echter de hele omgeving gelijk omhoog gaat is het in het begin vrijwel niet te zien. Later overigens wel, want de klim blijft maar doorgaan. Nooit meer dan vals plat, maar wel vijf kilometer lang en dat ga je uiteindelijk wel voelen.
Tijdens de klim komt er, net als gisteren, weer een paar keer een convoi exceptionnel voorbij, maar ook een heel bijzonder konvooi. Ik word namelijk ingehaald door een compleet circus met indrukwekkend lange vrachtwagens, regelmatig bestaande uit een korte truck met maar liefst twee trailers. Het geheel is iedere keer langer dan ik ooit eerder heb gezien.
Na ruim vijf kilometer komt er een einde aan de klim en begint een fantastisch stuk. De wind staat inmiddels vol in de rug en het loopt zeven kilometer lang licht naar beneden. De combinatie van beiden zorgt dat ik gedurende die zeven kilometer slechts honderd meter zelf hoef te trappen. Wat een genot!
Hierna is het nog een kort stukje vlak voor ik in Pierrelatte ben waar ik wil gaan opladen bij de Mac. Omdat het nog relatief vroeg is besluit ik om even het plaatsje zelf in te gaan om te kijken of het wat is. De korte samenvatting, niets bijzonders. Hooguit een opvallende rots die in het verder vlakke dorp zo'n tien meter de hoogte in steekt.
Hierna volgt het opladen en daarna het vertrek naar een plek om te overnachten iets verderop. Terwijl ik de Mac, die overigens allemaal dames in rok als personeel had, zeer ongebruikelijk voor een Mac, verlaat slaat me de op dat moment ijskoude mistral om de oren. Wel voor het laatst waarschijnlijk, want twee uur later gaat de wind langzaam liggen en komt er een einde aan vier dagen lekkere rugwind, net zoals er een einde komt aan dit bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten