Gisteren rustdag, en normaal heb ik na een rustdag altijd uitstekende benen, vandaag blijkt dat niet het geval te zijn. Dit ontdek ik echter pas wat later, doordat ik me tijdens het inpakken wat laat afleiden door de omgeving en als ik naar de natuur aan het kijken ben, dan vliegt de tijd meestal voorbij.
Veel van de dennenappels die hier aan de bomen hangen zijn volledig omwonden met spinnenrag. Helaas alleen die op wat grotere hoogte, waardoor ik ze niet goed op de foto krijg met mijn mobiel. Ik neem aan dat dit een methode is om de jonkies te beschermen tot ze de wereld intrekken.
Ook komt er nog een vlinder voorbij fladderen, maar het mooiste vind ik toch wel een kevertje met zwarte en rode strepen op de bovenkant en rode stippen op een zwarte onderkant die ik door het gras zie kruipen.
Zodra ik pp de fiets stap heb ik eerst nog het idee dat ik prima benen heb. De eerste acht kilometer vloeg ik namelijk over de wegen. Hierna steekt er echter een licht briesje op en gelijk begint het worstelen. Twee kilometer later voel ik mijn benen letterlijk leeglopen en gaat de snelheid er volledig uit.
Ik laat me echter niet zomaar kennen en worstel door, tot na zonsondergang. Op dat moment zie ik gelukkig de plaats al liggen waar achter ik een slaapplaats denk te bemachtigen. Op een afstandje herken ik er een driehoek in door de lichten, een driehoek die me doet denken aan een kerstboom. Hoe toepasselijk op deze eerste kerstdag?
Eenmaal voorbij deze plaats bouw ik mijn kribbe op en leg ik me te rusten. Voor jullie is de kerst al voorbij, maar ik sluit toch gewoon af met een kerstnummer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten