Van meer dan veertig kampeerders naar drie.
Meer dan veertig kampeerders stonden er afgelopen nacht, waaronder twee groepen scouts. De volgende ochtend wanneer ik mijn tent uit kruip zijn we nog maar met vijf over en twee daarvan vertrekken een paar uur later.
Toch wel spijtig dat iedereen zo snel weer vertrekt na de boeiende afgelopen nacht met zijn mooie gesprekken. Vooral jammer dat Jim en Merlijn moeten vertrekken, want daar had ik nog wel wat bomen mee op willen zetten.
Overigens zorgen Jim en Merlijn nog wel voor een humoristisch moment. Nadat ik ze uit heb gelegd hoe bij de dichtstbijzijnde bushalte te komen, op het einde van het pad naar rechts en dan alsmaar rechtdoor, vertrekken ze. Kan niet fout gaan zou je denken met zulke eenvoudige instructies, maar dus wel.
Anderhalf uur na het vertrek van Jim en Merlijn stap ik op mijn fiets richting supermarkt en stroomdealer en een paar honderd meter van de paalcamping af zie ik ineens Jim en Merlijn op hun backpack zitten. Wat blijkt, ze dachten beiden dat de ander wel naar mijn instructies aan het luisteren was en waren beiden dus niet aan het opletten. Gevolg: Kilometers omlopen en ruim anderhalf uur doen over een stukje van twintig minuten. Toch wel handig om soms naar mij te luisteren dus.
Verder is het vandaag vooral een warme dag, dus veel zin om van alles te doen heb ik dan ook niet. Zodra ik voldoende stroom hem trek ik dan ook weer richting camping, waar we deze keer slechts kort bij het kampvuur zitten.
De scouts maakten nogal wat herrie vanmorgen bij het inpakken, de leiding voorop overigens, waardoor ik in ieder geval voor mijn doen vroeg richting mijn tent wil trekken. Dit gebeurd uiteindelijk toch nog iets later dan gedacht, omdat er nog even een gesprek ontstaat over cinema en dan vooral de Scandinavische cinema met bijrollen voor de Franse en Iraanse cinema. Altijd mooi om mede-liefhebbers van kwaliteit te ontmoeten in een wereld waarin het oppervlakkige entertainment zo de overhand heeft.
De grote onweersbuien die voor het einde van de avond voorspeld waren trekken gelukkig langs ons heen, nu maar hopen dat dat de rest van de nacht zo blijft. En na al dat omlopen van Jim en Merlijn lijken de Proclaimers me een mooie afsluiting.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Een dag met twee gezichten en een paar anekdotes. Tevens mijn laatste volledige dag in Twente. Het duurde allereerst erg lang voor ik vert...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
-
Recent was ik op bezoek bij het huis in Pont-Saint-Esprit waar mijn oudoom Gerard Koelen, kunstschilder, woonde tot aan zijn overlijden in j...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten