Eindelijk is het plan om verder te trekken concreet, nu nog het juiste weer.
Tot mijn grote verrassing zijn de helden op sokken er nog wanneer ik uit mijn tent kom. Zodra ik bij ze ga zitten bij het kampvuur ontdek ik echter al snel waarom. De heren, of in ieder geval één van de twee is de moed zo in de schoenen gezakt, dat hij niet eens meer zin heeft om normaal naar huis te gaan en dus zijn moeder heeft gebeld om ze op te halen en daar is het wachten op.
Mijn inschatting bleek dus toch te kloppen. De heren die even de woeste natuur zouden gaan veroveren druipen af met de staart tussen de benen. Zo zie je maar weer dat je als mens met realistische doelen moet werken.
In de middag komt er nog en bui over en daarna is het tijd om de apparatuur weer op te laden en het weblog bij te werken. Eenmaal klaar met het weblog pak ik Google Maps er maar eens bij, want het is nu echt tijd om verder te trekken.
Na weken in een bos is de behoefte aan een warme douche behoorlijk groot, dus het gaat niet weer een paalcamping worden. Het wassen met koud water wil ik namelijk best een paar dagen missen. Normale campings vallen echter maar al te vaak tegen, dus zoek ik eerst maar eens naar een natuurcamping op een leuke plek, want die zijn in ieder geval niet massaal en druk.
Gelukkig vind ik snel een kandidaat. Ruim veertig kilometer fietsen richting zuiden zit er één en daarmee is eindelijk mijn volgende bestemming gekozen. Nu alleen nog wachten op het juiste weer om nog wat was droog te krijgen en daarna een dagje lekker op de fiets. Ik heb er zin in.
Helaas is de voorspelling voor de komende dagen erg slecht, zoals vakér gezegd loopt dit blog vier dagen achter op de realiteit, maar dan kan ik in ieder geval alvast online wat research doen naar de omgeving voor leuke onderwerpen om met de camera op af te gaan.
Maar bijna weer on the road dus, heb ik gelijk een mooie afsluiter bij.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
-
Na twee dagen met vijftig kilometer per dag, vandaag rustig aan met een kleine dertig. Alle accu's zijn leeg en de geheugenkaart van m...
-
Wat doen twee voormalig topvoetballers in vredesnaam met dictator Robert Mugabe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten