Midden in de nacht de tent uit om een beetje te praten.
Sinds gisteren is Daphne ook weer op de paalcamping. Inmiddels de derde keer dat ze hier is tijdens mijn verblijf, dus we beginnen elkaar te leren kennen. Tijdens de dag vul ik mijn tijd nog met was, Tour de France en mijn weblog, maar laat op de avond schuif ik aan bij het kampvuur.
De vulling van de dag bevat overigens ook nog een bijzonder hartverwarmend moment. Een zeer goede vriendin van me, die zelf ook genoeg heeft om zich druk om te maken, neemt de moeite om me te bellen, haar steun aan te bieden en een hart onder de riem te steken. Ik zat de laatste paar dagen al beter in mijn vel, maar dit gesprek geeft me een extra boost. Dank voor je belletje lieverd!
Behalve Daphne zijn er nog twee anderen, dus we zitten er met ons viertjes. Na een leuk gesprek gaat ieder naar zijn of haar tent, of hangmat, en start ik dus een filmpje. Ik blijf nu eenmaal een nachtmens en en ik ben nog niet aan slapen toe.
Vlak voor het einde van de film hoor ik buiten ineens de stem van Daphne, of ik nog even wat kom roken, want ze kan niet slapen. Uiteraard voldoe ik aan dat verzoek. Daphne steekt alvast het kampvuur aan, terwijl ik snel wat kleren aantrek en wat sigaretten maak. Ik moet trouwens zeggen dat Daphne erg goed is met vuur maken. Dat doe ik haar niet na, dan speel ik liever vals om een vuur te starten.
En dan zit je dus ineens midden in de nacht, ik schat ergens een uur of drie, weer aan het kampvuur te praten over heden en verleden. Slapeloze nachten, gescheiden ouders en wat al niet meer komen voorbij.
Persoonlijk zijn dit mijn favoriete momenten. Ik ben gek op de nacht en al helemaal op nachtelijke gesprekken. Lang duurt het allemaal niet, na iets van drie kwartier gaat Daphne weer een poging doen om te slapen, maar ik vond het de moeite meer dan waard. Deze keer viel ze wel in slaap, want ze heeft niet meer bij mijn tent gestaan.
En zo is het mooiste moment van de dag dus op een moment dat de dag eigenlijk al voorbij is. Het leven kan vol zitten met leuke verrassingen. Ook een verrassing, ik weet het weer een keer relatief kort te houden.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Een dag met twee gezichten en een paar anekdotes. Tevens mijn laatste volledige dag in Twente. Het duurde allereerst erg lang voor ik vert...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
-
Recent was ik op bezoek bij het huis in Pont-Saint-Esprit waar mijn oudoom Gerard Koelen, kunstschilder, woonde tot aan zijn overlijden in j...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten