De laptop geeft vroeg op de dag weer de geest en de vermoeidheid blijft.
Opnieuw word ik moe wakker deze dag. Zoals al gedacht gaat dit inderdaad een paar dagen duren. Aan tijd echter geen gebrek, dus niets aan de hand. Minder fraai is echter dat mijn laptop weer de geest gegeven heeft.
Dit is de dag dat het interview in de krant staat en al vroeg beginnen de reacties binnen te stromen. Omdat de laptop op zulke momenten makkelijker werkt dan de mobiel start ik deze dus maar op, of althans, dat probeer ik. Helaas geeft de laptop geen enkel teken van leven.
Nu heb ik wel een beetje handigheid met dit soort dingen, dus schroevendraaier in de hand en schroeven maar. Eenmaal open zie ik echter geen probleem, dus even alle stekkertjes aandrukken en weer proberen. Geen resultaat.
Ik loop alles keer op keer na, maar na enige tijd moet ik het opgeven, er is niets meer dat ik kan doen. Het is vandaag zaterdag en inmiddels te laat om nog ergens heen te gaan voor een reparatie, dus dat gaat een paar dagen zonder laptop worden.
Vervelendste vind ik dat er een paar kant en klare filmpjes op dat ding staan die ik nu niet kan uploaden, maar daar gaat ongetwijfeld vanzelf een oplossing voor komen.
Na alle tijd die ik met de laptop in de weer ben geweest en de teleurstelling dat ik hem niet opnieuw aan de praat krijg, is de energie om nog wat te ondernemen vandaag een beetje weg. Ik beperk me dus eerst maar even tot wat lezen.
Later alsnog de tent uit om inkopen te doen. Aangezien het gezellig lijkt te worden bij het kampvuur, sla ik ook maar een paar blikjes bier in. Op de terugweg stop ik even bij de solar bench waar ik mijn mobiel op kan laden en lees me door het nieuws en de reacties op het interview die ik nog niet had gezien.
Nu kan de tijd af en toe werkelijk vervliegen de laatste tijd en dit is zo'n moment. Het zal circa 20:15 uur zijn geweest toen ik daar ging zitten en ineens is het alweer donker tot mijn verbazing. Tijd is een vreemd ding blijkt maar weer.
Tegen de tijd dat ik terug ben bij de paalcamping zie ik tot mijn verrassing dat de meesten al zijn gaan slapen of net onderweg zijn. Twee bekenden die er recent ook al een nachtje hebben gestaan zijn echter nog wakker, dus kan er toch nog een praatje gemaakt worden en hoef ik niet helemaal alleen mijn bier op te drinken.
Tegen de tijd dat ik mijn derde en laatste biertje soldaat heb gemaakt zijn de laatste twee ook naar bed en rest mij niets anders dan richting tent te gaan. Eigenlijk nog geen zin om te gaan slapen, maar geen alternatief. En dat is natuurlijk het recept voor een nacht met weinig slaap.
De onrust in de nacht is deze nacht echter gelukkig wel een positieve onrust. Ik voel me gesterkt door de tientallen positieve reacties die ik vandaag heb mogen ontvangen. Soms was het heel eenzaam de laatste maanden met een gevoel van ik alleen tegen de wereld, maar gelukkig is inmiddels wel duidelijk geworden dat ik zeker niet alleen sta.
En nee, dan ga ik niet afsluiten met You'll never walk alone, maar iets dat met het onweer te maken heeft dat hier recent overheen is gegaan. Ik ben gek op onweer en ook op onderstaand stuk.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Een dag met twee gezichten en een paar anekdotes. Tevens mijn laatste volledige dag in Twente. Het duurde allereerst erg lang voor ik vert...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
-
Recent was ik op bezoek bij het huis in Pont-Saint-Esprit waar mijn oudoom Gerard Koelen, kunstschilder, woonde tot aan zijn overlijden in j...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten