vrijdag 28 juli 2017

Dag 82: Utrechtse heuvelrug - Na regen komt..............

Voor iedereen die denkt dat er zonneschijn komt na regen, niet in een bos.

Vandaag wederom een dag die niet geschikt is om te reizen. De buien volgen elkaar voortdurend op gedurende een groot deel van de dag. Er is echter iets geks met regen in een bos, het stopt namelijk niet met regenen nadat het gestopt is met regenen.

Bomen kunnen je droog houden aan het begin van een bui, maar ze kunnen je ook juist nat maken na en bui doordat ze water opvangen en vast lijken te houden in hun kruin. Hoe lang ze dit doen is echter niet te voorspellen.

Ik heb regen meegemaakt waarbij de bomen vijf minuten na die regen stoppen met druppelen, maar het kan ook veel langer duren. Het meest extreme geval dat ik mee heb gemaakt was dat de bomen vier uur na het einde van een regenbui nog aan het nabuien zijn. Zeker in een tent is het verschil vaak niet eens te merken. Stortregen herken ik nog wel, maar reguliere regen en dat wat ik bosregen ben gaan noemen zijn in een tent niet uit elkaar te houden.

Vandaag was het ook weer zo'n dag. Ik lig in mijn tent te wachten op een moment zonder regen om boodschappen te doen en pak mijn mobiel er maar eens bij om te kijken op mijn buien app wanneer het droog gaat zijn, enkel om te ontdekken dat de regen al twee uur geleden gestopt is. Ik was dus weer eens mooi gefopt door het bos. De natuur kan op vele manieren verrassen.

Over de natuur gesproken, het was een onrustige nacht dankzij een nachtdier en deze keer heb ik het niet over de muizen, maar hun grootste vijand, op mij na, de bosuil. Eerst zat er in dit stuk bos één bosuil en die liet zich enkel af en toe diep in de nacht een keer horen. Sinds een week zitten er echter twee uilen in dit stuk, waarschijnlijk vanwege het overvloedige voedsel in de vorm van muizen, en dat zorgt soms voor een forse toename van het geluid.

Een paar nachten geleden was er een spectaculaire luchtshow midden in de nacht toen de twee uilen elkaar al kruisend achterna aan het jagen waren. Soms doken ze hierbij plotsklaps naar beneden, zoals tot vlak bij mijn tent. Heb ik dit alles gezien? Nee, enkel gehoord. Ik heb die bosuilen, ondanks dat ik ze dagelijks hoor, nog niet één keer gezien.

Afgelopen nacht was het het hoogtepunt tot nu toe. Vrijwel de hele nacht was het een gekrijs en gefladder van jewelste in en tussen de bomen om me heen. Bijna alsof het paringstijd is, zo druk waren ze.

Op enig moment in de nacht werd het wel heel spectaculair. Vlak bij mijn hoofd hoorde ik ineens een krachtig vleugelslag, gevolgd door het geluid van een landing en daarna een paar snelle vleugelslagen bij het weer opstijgen. Blijkbaar had een uil een al dan niet geslaagde aanval uitgevoerd op een muis direct naast mijn tent. Eindelijk dus hulp!

Afijn, al met al dus vooral een dag in en met het bos vandaag. Afsluiten kan dus mooi met The Cure.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten