Na onweder komt...... slaap en nieuwe energie.
Wederom een nacht met onweer, dus weer maar een halve nacht geslapen. Één groot verschil echter met de voorgaande dagen, de temperatuur is vandaag een stuk lager. Nog wel vroeg wakker door het jankende kind naast me, maar er zijn kansen voor rust.
Mijn buurmeisje op de camping begint me langzaam op de zenuwen te werken. Dat kind huilt de halve dag en om de meest vage redenen. En de moeder iedere keer maar vragen waarom ze nu weer huilt en daarmee de wens tot aandacht inwilligend.
Gisteren was wat dat betreft wel het dieptepunt qua huilredenen. Het kind begon weer te huilen en moeders vroeg weer waarom. Als ik een stoel in mijn tent had gehad dan was ik er subiet van afgevallen. Mevrouw huilde omdat ze iedereen met haar waterspuit al nat had gespoten en er niemand meer over was om nat te spuiten. Als je dan als moeder gaat troosten, dan snap je het echt niet.
Maar gelukkig, ze gingen het park in vandaag en dus keerde de rust weder. In combinatie met de lage temperatuur zorgde dit voor iets heerlijks, ik viel weer in slaap. Om drie uur in de middag werd ik pas wakker. Eindelijk uitgeslapen.
Gelijk een warme douche genomen en daarna het park in. Ik plofte voor het eerst na eerst problemen met de rug en daarna de hitte weer bijna uit elkaar van de energie. Die energie moet natuurlijk ergens heen, dus op de fiets gestapt en als een dolle over de fietspaden gaan jagen. Aan de kant toeristen, pappa heeft haast!
Niet dat ik echt haast had natuurlijk, ik genoot gewoon van de ruisende wind rond mijn gezicht. Na een kilometer of twintig was de overtollige energie weg en werd het tijd om op mijn gemak een mooie wildobservatieplaats op te zoeken.
Lang was er niet zo heel veel te beleven, maar vlak voor het einde kwam er toch nog een mooie verrassing. Een flinke kudde Corsicaanse moeflons kwam ineens voorbij en die had ik nog niet van dichtbij mogen aanschouwen, dus toch nog een persoonlijke primeur vandaag.
Iets zegt me dat de komende dagen eindelijk weer wat productiever gaan zijn. Deze avond was in ieder geval een goed voorteken.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Hoe de Begijntjes ongemoeid bleven tijdens de tachtigjarige oorlog dankzij een gedwongen verhuizing.
-
Het weer is niet best, dus maar een dagje schrijven. Mooie uitdaging dit, schrijven over schrijven. Met het weer van vandaag, winderig en ...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten