Na een bijna bijbelse veertig dagen zonder drank vandaag een keer een feestje.
De dag begint lekker rustig en in de middag zit ik weer een paar uur bij de McDonalds om mijn inmiddels weer leeggelopen accu's te vullen, maar de avond is bijzonder.
De afgelopen dagen heb ik al twee keer gesproken met een stel uit de buurt, dat met regelmaat in de avond naar de paalcamping komt om te genieten van het buitenleven. De laatste keer dat ze hier waren lieten ze weten dat ze er zaterdag weer zouden zijn met wat vrienden en bier en vandaag is het die zaterdag.
Zelf ook wat bier ingeslagen en dankzij het water van de grondwaterpomp dit ook nog aardig kunnen koelen en vrijwel op de minuut af precies veertig dagen na mijn laatste glas alcohol open ik mijn eerste blik goudgeel vocht.
Ik moet bekennen dat hij gelijk smaakte en dat er nog meerdere zouden volgen. Het werd een bijzonder aangename avond met boeiende gesprekken met dus een aantal mensen uit de buurt en één andere man die ook op de paalcamping stond.
Wel jammer dat de andere bezoekers van de paalcamping op deze avond zich afzijdig houden. Als er gezelligheid is, dan zou ik me altijd aansluiten. Het is overigens echt erg druk op de paalcamping deze avond. Niet minder dan vijftien mensen brengen er de nacht door.
Het is heerlijk om weer eens een keer de boel de boel te laten en gewoon met aangename mensen een avond in het moment te leven. Gewoon met een blikje bier en een kampvuur genieten van het leven. Een dergelijk eenvoudig feestje is en blijft vele malen beter dan een bezoek aan een café of iets dergelijks en ik vraag me af waarom ik dit soort dingen niet vaker heb gedaan de laatste jaren. Een deel van het antwoord weet ik wel en daar kom ik binnenkort nog een keer op terug.
Al met al dus een bijzonder aangename dag, voor een belangrijk deel dankzij de Soesterbergers die er een prachtige avond van hebben gemaakt. Dank dames en heren!
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
-
Na twee dagen met vijftig kilometer per dag, vandaag rustig aan met een kleine dertig. Alle accu's zijn leeg en de geheugenkaart van m...
-
Wat doen twee voormalig topvoetballers in vredesnaam met dictator Robert Mugabe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten