Ik voel nattigheid.
Het is te merken dat de zomer een paar dagen geleden officieel is begonnen, er komt maar geen einde aan de regen. Een echte Hollandse zomer op deze manier. Vandaag was het echter bijzonder irritante regen, want hij stopte iedere keer net lang genoeg om mij te laten denken dat ik bezig kon met opnames.
Niet minder dan drie keer ben ik op de fiets gestapt, om vervolgens binnen de kortste keren weer ergens te moeten schuilen. Ik begin te vermoeden dat iemand een buienmagneet in mijn fiets heeft geplaatst, want buien die de ene kant op zouden moeten trekken volgens de buienradars, verleggen iedere keer net een beetje hun koers, zodat ik ze toch over me heen krijg.
Na poging drie het maar opgegeven, boodschappen gedaan en me in de tent opgesloten. Uiteraard werd het toen een tijdje droog. Nadat ik dacht er is nog genoeg daglicht voor een opname, ik doe nog een poging en mijn kleren weer aan begon te trekken, begon de regen echter toch weer opnieuw.
In ieder geval hierdoor vandaag wel wat beweging gehad en goed kunnen oefenen met aan- en uitkleden, hoewel ik dat volgens mij al enige tijd onder de knie heb, maar vooruit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e... -
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul... -
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Hoe de Begijntjes ongemoeid bleven tijdens de tachtigjarige oorlog dankzij een gedwongen verhuizing.
-
Het weer is niet best, dus maar een dagje schrijven. Mooie uitdaging dit, schrijven over schrijven. Met het weer van vandaag, winderig en ...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten