Weer een dag vol met toeristen, dus pas laat het park in.
Tweede Pinksterdag vandaag, dus opnieuw hangen ze spreekwoordelijk met de benen uit het park. Van natuur genieten met een paar duizend anderen is voor mij gewoon niet genieten.
Al met al dus maar weer een dag rustig aan gedaan. Wel nog een onderwerp gevonden om een filmpje over te maken, maar daarvoor moet ik op een plek zien te komen waar het publiek normaal niet kan komen en daar is deze dag niet geschikt voor.
Gelukkig was de avond wel een stuk rustiger in het park. Morgen moeten al die schreeuwende kinderen weer naar school, dus die waren op tijd weg.
Ik heb al veel rotten wilde zwijnen met veel biggen gezien, maar vandaag zie ik iets waar ik zelfs nog van opkijk. Een solitaire moeder met niet minder dan 19 biggen. Normaal krijgen zwijnen acht tot twaalf biggen, hoewel dat aantal kan toenemen als zwijnen ouder worden. Deze moet dan wel heel oud zijn geweest, want ze had een hele crèche bij zich.
Even later zie ik een andere rot zwijnen van erg dichtbij, nadat ze ineens uit het bos direct naast de observatieplaats opduiken. Een wild zwijn is pas echt indrukwekkend als je ze van dichtbij ziet. Waar ze er op afstand nog enigszins koddig uitzien, zien ze er van dichtbij ineens erg krachtig uit.
Tot slot nog een reebok voor de lens gehad. Hoewel die vrij dichtbij was, viel me later bij het bekijken van de foto's pas op dat deze een enorm gezwel leek te hebben op zijn voorhoofd. Ik betwijfel of hij zo veel vrouwtjes kan versieren in de paartijd.
Nu hopen op nog één dag met normaal weer voor de laatste filmopname en dan nog een droge dag voor mijn volgende verplaatsing. Hoogste tijd voor een nieuwe omgeving. Hoewel ik de volgende verplaatsing wel een beetje vrees, zestig kilometer is niet niks.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
-
Na twee dagen met vijftig kilometer per dag, vandaag rustig aan met een kleine dertig. Alle accu's zijn leeg en de geheugenkaart van m...
-
Wat doen twee voormalig topvoetballers in vredesnaam met dictator Robert Mugabe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten