Dag 136: Chaamse bossen - Laatste Nederlandse stroom

Na drie dagen schuilen hebben de accu's weer wat vulling nodig.

Vandaag gelukkig beduidend minder buien, maar nog net teveel om naar de volgende plek te verhuizen. Eigenlijk komt dat wel goed uit, want de accu's beginnen alweer aardig leeg te raken en hier weet ik tenminste waar ik stroom kan halen.

Gelukkig vertrekken mijn buren nog voor ik de tent uit ben, want wat zijn die kinderen van ze irritant. Veel herrie, niet luisteren naar hun vader, zitplek bij de vuurplaats vernielen en overal takken laten liggen. Dat idee. Als ik de gevolgen had gezien voor hun vertrek, dan zou dat waarschijnlijk een leuke discussie hebben opgeleverd, want ik zou er op hebben gestaan dat ze het netjes achter hadden gelaten. Dat de vaders dat niet hebben gedaan zegt veel over het soort mensen.

Vlak na het vertrek van de slopertjes kruip ik zelf de tent uit om een laatste maal richting Breda te gaan. Wat kan drie dagen stil zitten een effect op een lijf hebben zeg, ik kom gewoon niet vooruit op de heenweg. Later op de terugweg is dat pas beter.

Voor ik stroom kan halen moet ik eerst nog achter een andere vorm van energie aan, want ik heb nog maar voor circa een week aan gas om mee te koken. Dat blijkt echter nog een hele uitdaging, want achtereenvolgens gesloten, uitverkocht, gesloten en uitverkocht zorgen dat ik in het centrum van Breda eindig bij een zaak die bijna een tientje vraagt voor een busje gas, terwijl het op de goedkopere adressen maar zes of zeven euro kost.

Nu komen deze prijsverschillen volgens mij door de klanten zelf. Het busje dat ik gebruik is vooral populair bij mensen die per fiets of lopend rondtrekken en dat is op dit moment hip. Wat je dan krijgt is dat de meesten vooral mooie spullen willen hebben en niet op de prijs letten. Kijk maar naar Bever, een zaak met mooie spulletjes voor de reiziger, die het heel goed doet, maar echt schreeuwend duur is.

Afijn, gas binnen, op naar stroom. Op het moment dat ik aankom bij de Mac baal ik gelijk dat ik geen bord bij me heb, want het zit helemaal vol met ganzen in het weiland naast de Mac. Nu is het ook een drukke tijd voor de ganzen, want al een aantal dagen hoor ik ze iedere avond in groten getale over vliegen.

Eenmaal binnen bij de Mac bedenk ik me dat dit voor het eerst in zeer lange tijd is dat ik er ben zonder dat ik een stapel filmpjes moet verwerken. Voor de verandering kan ik dus een keer lekker zelf filmpjes kijken. Komt goed uit, want Lubach is weer begonnen en de Amerikaanse late night shows heb ik ook meer dan genoeg van gemist.

Na een paar heerlijk ontspannen uurtjes met veel lachen stap ik weer op de fiets om, als het goed is, een laatste maal richting Chaamse bossen te fietsen. Onderweg stop ik enkel nog een keer om van een wijds uitzicht vlak na zonsondergang te genieten.

Eenmaal terug bij mijn tent zie ik dat er nog twee tenten staan en dat er een stapel brandhout voor mijn tent ligt. Zullen dus wel weer van die vervloekte hipsters in die tenten zitten. Gelukkig is de weersvoorspelling voor morgen nog wel goed, dus het lijkt er op dat ik morgen eindelijk het land kan verlaten.

Als afsluiter van vandaag gewoon een lekker nummertje dat past bij mijn gemoedstoestand.

Terug in de tijd deel 52: Het beleg van Breda in 1813

Zonder munitie of fatsoenlijke wapens wist een klein clubje verdedigers een enorme Franse troepenmacht neer te slaan.

Terug in de tijd deel 51: Het turfschip van Breda

Over hoe Prins Maurits met een slimme list Breda wist te veroveren op de Spanjaarden.

Terug in de tijd deel 50: Het Begijnhof van Breda

Hoe de Begijntjes ongemoeid bleven tijdens de tachtigjarige oorlog dankzij een gedwongen verhuizing.

Terug in de tijd deel 48: Ontstaan Nieuw Ginneken en Alphen Chaam

Het opvallende verhaal over hoe Nieuw Ginneken (en Alphen-Chaam) aan hun naam zijn gekomen.

Dag 120: Chaamse bossen - Opnamedag met wat afleiding

Ik laat me weer eens afleiden door de natuur voor ik aan opnames begin.

Het was de bedoeling om vandaag op tijd in de richting van Breda te vertrekken, voor een serie opnames, maar vlak voor vertrek kwam ik een kleine hagedis tegen bij mijn tent en vervolgens liet ik me weer eens afleiden door de natuur.

Met mijn ogen heb ik ook nog een groter exemplaar waargenomen, maar die was al vertrokken voor ik ook maar de kans had de camera te richten. Net zo goed was er genoeg om me af te leiden. Paddenstoelen bijvoorbeeld.

Ook dode kikkers kunnen erg boeiend worden, omdat de natuur immers al haar rotzooi netjes zelf opruimt. In dit geval deed een klein kevertje het noeste werk van moeder natuur. Ik ben al heel wat kevers tegen gekomen die gek zijn op dode dieren, maar meestal zijn die saai gekleurd. Nu een keer niet dus.

En uiteraard zitten we ook in het spinnenseizoen en met name de vrouwelijke kruisspinnen zijn dan erg nadrukkelijk aanwezig. Wel lastig fotograferen overigens, want met autofocus wil dit niet en handmatig scherp stellen is ook lastig als een web voortdurend aan het bewegen is in de wind.

Nu zeg ik wel dat dit het spinnenseizoen is, maar eigenlijk klopt dat natuurlijk niet. In het voorjaar zijn er namelijk veel meer spinnen, maar dan zijn ze nog kleiner en worden ze vaak niet door ons gezien. Deze tijd van het jaar zijn ze volgroeid en dan zijn sommige soorten niet meer te missen. Wist je trouwens dat kruisspin mannetjes veel kleiner zijn? En vaak per abuis door de vrouwtjes opgegeten worden, omdat ze voor prooi aangezien worden?

En dan zijn er natuurlijk nog de kikkers die hier talrijk aanwezig zijn. De meesten maar een paar centimeter groot, omdat ze nog jong zijn en maar al te vaak nauwelijks te zien. Dit hebben ze te danken aan een combinatie van formaat en hun kleur, waardoor ze echt op kunnen gaan in hun omgeving.

Na twee uur met de natuur om me heen bezig te zijn geweest uiteindelijk toch maar op de fiets geklommen. Eerste stop is na een kilometer of zeven voor twee opnames buiten Chaam en daarna door naar Bavel voor het Bavelien. Uiteraard komen de filmpjes hier nog voorbij.

Bij Bavel liet ik me echter wel weer even afleiden door onderstaande kruisspin, die op mijn gekozen filmlocatie haar web had gespannen. Kan ik mooi nog een klein weetje delen over kruisspinnen. Ze maken iedere dag een nieuw web en dit kost ze zo'n twintig minuten. Daarna is het gewoon wachten tot het eten aan komt vliegen.

Na deze derde opname is het op naar het centrum van Breda voor enkele opnames, waarbij ik echter wel een complicerende factor voor de kiezen krijg. Blijkbaar zijn er al introducties gaande, de officiële is volgens mij pas een week later, maar hierdoor is het op de plekken waar ik wil filmen bijzonder druk met aanstaande studenten, waardoor ik de meeste opnames vrij gehaast tussen de passage van twee groepen studenten moet maken. Het is niet anders.

Ik moet trouwens zeggen dat het centrum van Breda, in tegenstelling tot de buitenwijken, wonderschoon is. Ik was pas één keer eerder in Breda en toen kwam ik niet verder dan 100 meter van het station. Eigenlijk jammer dat ik toen niet al op ontdekking was gegaan.

Na een drietal opnames in het centrum van Breda volgt er nog één in een buitenwijk en daarna door naar de Mac voor stroom en het verwerken van de opnames. Hier ben ik druk mee tot middernacht, precies het moment dat de Mac gaat sluiten. Al wat nu nog rest is de terugweg.

Oh ja, dat is nog een kilometer of twintig fietsen. Ik besluit om het maar lekker rustig aan te doen en onderweg pak ik nog twee keer een bankje mee om te genieten van de nacht, waardoor ik uiteindelijk pas om twee uur bij mijn tent aankom. Zo is het eerste deel van de volgende dag dus ook alweer verbruikt.

En dan nog een afsluiter voor vandaag. Met al die kikkers die ik de laatste dagen zie kan dat er volgens mij maar één zijn.

Dag 114: Chaamse bossen - Stroom en een feestje

Op pad voor stroom en verkenning en bij terugkomst een gezellige nacht.

Na de rustdag van gisteren ben ik weer zo fris als een hoentje, dus tijd om weer op de fiets te klimmen. Hoofddoel van vandaag is zorgen voor voldoende stroom om het blog een paar dagen draaiende te houden en een beetje verkenning ten noorden van waar ik zit. Het gebied tussen Chaam en Breda dus.

Omdat ik me nog even niet wil wagen aan de fietsroutes door de Ulvenhoutse bossen na de ervaringen van eergisteren neem ik de omweg via Chaam. Na Chaam volgt er een leuk maar niet overdreven boeiend stuk en daarna volgt Ulvenhout.

Ulvenhout ziet er als dorpje charmant uit, met een mooie en vooral markante molen en een aangename dorpskern met veel leuke horeca. Dit lijkt me een dorpje waar het goed toeven is. Ik moet echter door en doe dat dan ook.

Het volgende dorpje is Bavel. Eergisteren zag ik het leukste deel, nu enkel een saai hoekje, daar valt dus niet zo heel veel over te vertellen, behalve over het fietspad. Om van Bavel naar Breda Oost te komen moet ik namelijk over een grindpad met erg losliggend grind. Uitermate voorzichtig stuur ik dus door de bochten en zelfs dan slipt mijn achterwiel nog. Hierna volgt een stuk slecht asfalt, dat opeens overgaat in heerlijk nieuw asfalt. Normaal verwacht je dergelijke plotselinge overgangen alleen op gemeentegrenzen, maar Bavel ligt al in de gemeente Breda. Mogelijk een vergeten dorpje?

Eenmaal in Breda zelf is het nog een paar krachtige lendedrukken en ik ben bij de Mac waar ik gelijk inplug. Helaas heb ik hier niet de mogelijkheid om twee stopcontacten tegelijkertijd te gebruiken en dat is wel lastig, want de accu van mijn camera kan ik niet via de laptop laden en heeft dus echt een eigen stopcontact nodig. Maar hopen dat er nog genoeg in zit voor een paar opnames.

Eerder dan voor mij gebruikelijk pak ik alles weer in, want ik moet ook nog boodschappen doen en die doe ik bij voorkeur in Chaam. Dan hoef ik ze maar vier kilometer mee te nemen in plaats van vijftien plus. Al met al fiets ik overigens een kleine veertig kilometer vandaag.

Na de boodschappen weer richting tent, om daar te ontdekken dat er, naast de nog altijd zwijgzame Duitse dames, zes mannen met een blik bier in de hand rond het kampvuur zitten. Dit kon dus wel eens gezellig worden.

Nadat ik me voorgesteld heb sluit ik aan en al snel zit ik midden in een gesprek. Op dat moment overigens nog netjes met een frisje. Ik heb immers niet altijd bier bij me. Wat later volgt echter het bier dat me aangeboden word en netjes als ik ben bied ik gelijk aan om morgen wat bier in te brengen. Inmiddels word er ook vlees gegrild, dus het avondeten is ook geregeld.

Uiteindelijk word het een erg fijne avond en nacht, met vooral gesprekken over het zijn en zaken die daar invloed op hebben. Vanaf middernacht gaat er zo ongeveer ieder uur iemand naar bed en gaat de rest door, tot we even voor zessen met de laatste twee besluiten om er een eind aan te breien.

Dat is toch het mooie van een paalcamping, op Duitse tweetallen na, zijn de meeste mensen erg open en verwelkomend en zo kun je dus ineens onverwacht een avond met diepgaande gesprekken hebben, die je normaal alleen met goede vrienden hebt. Iets dat je elders minder snel zal overkomen.

Als afsluiter vandaag gewoon even een fijne klassieker, omdat het kan.

Dag 108: Gorinchem - Rust voor de rug

Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen.

Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ontzettend stijf. Gisteren beweging gebruikt voor het herstel, vandaag kies ik vooral voor rust, uiteraard met wel enige beweging tussendoor.

Door het nemen van rust valt er vandaag echter wat minder te melden dan op andere dagen. Beetje lezen in het boek van mijn tante, stukje lopen naar de rivier, weer terug naar de tent. Je leest het, een dag vol met spanning en sensatie.

Nu hoeft het natuurlijk ook niet iedere dag spanning en sensatie te zijn. Om de dag wat met koeien lijkt mij wel voldoende.

Ik heb goede hoop morgen weer wat makkelijker te kunnen bewegen en daarna overmorgen mijn volgende verplaatsing alsnog te doen. Die gaat zoals eerder wel eens gemeld naar de Biesbosch, een plek waar ik verwacht twee nachten te blijven voor ik verder trek naar de omgeving Breda.

De omgeving van Breda bevat meerdere paalcampings, dus kan best wel eens zijn dat ik een week of langer rond Breda hang. Dan heb ik in ieder geval alles wat ik nodig heb bij de hand, want dat gaat in de Biesbosch zeker niet het geval zijn.

Verder niets te melden over deze dag, dus maar op naar de afsluiter van de dag. Na een rustige dag kan er wel wat leven in de brouwerij lijkt me, dus een keer een wat afwijkende muziekstijl vandaag.