Nu zijn waarnemingen van wolven tegenwoordig vrij normaal in Nederland, maar een roedel is er nog niet waargenomen. Laat ik overigens hier gelijk melden dat ik als geen ander weet dat enkel wat pootafdrukken geen enkel bewijs zijn. Soms kunnen honden immers pootafdrukken achterlaten die niet te onderscheiden zijn van die van wolven. Toch heb ik een aantal redenen om het meer dan waarschijnlijk te maken dat het hier daadwerkelijk om wolven gaat.
Om te beginnen is er natuurlijk de vorm van de pootafdruk. Typisch voor wolven, met de buitenste tenen wat meer naar achteren dan normaal bij honden. Dit alleen is echter niet voldoende. Het zou immers ook gewoon om een wandelaar kunnen gaan die zijn of haar honden aan het uitlaten is.
Die kans is echter in dit geval niet heel erg groot en dat komt door de omstandigheden. Het pad waar ik deze sporen aan heb getroffen ligt nog net in Oldenzaal, aan de uiterste noordelijke rand van het Hulsbeek, Door dom toeval was dit pad zeer recent van een nieuwe laag zand voorzien. Hierdoor waren de sporen niet alleen uiterst scherp, eventuele andere sporen zouden daardoor ook goed te zien zijn. Er waren echter geen andere sporen, alleen wat setjes vergelijkbare afdrukken.
Zou het hier gaan om honden die uitgelaten worden, dan zou je ook de voetafdrukken van een mens verwachten, maar die waren niet te zien. Gedurende enkele tientallen meters zag ik enkel dierlijke sporen. Als dit honden zouden zijn, dan zou de eigenaar door het veld zijn gelopen in plaats van over het pad.
Op de foto hierboven is ook te zien waarom het volgens mij om een roedel gaat. Het zijn duidelijk meerdere series pootafdrukken en ook nog in verschillende formaten. Een roedel bestaat uit moeder, vader en tot maximaal twee generaties van hun kinderen, dus meerdere sporen in verschillend formaat lijkt dan al snel een roedel te zijn.
Bepalend voor de vorming van een roedel is overigens het vrouwtje. Die kiest een territorium, laat vervolgens een mannetje toe en daarna komen de kleine wolfjes en is er sprake van een roedel. Vlak over de grens rond Nordhorn heeft zich een paar jaar geleden een vrouwtje gevestigd. Indien die inmiddels een mannetje heeft toegelaten, dan zou er dus echt vlak over de grens een roedel zitten. Een uitstapje naar Oldenzaal ligt dan waarschijnlijk gewoon in het territorium en is dus niet bijzonder.
Ook als dit vrouwtje nog solitair is zijn er nog roedels genoeg vlak over de grens om hier een keer een bezoek te brengen. In Duitsland zitten namelijk al minimaal zestig roedels, waarvan veertien in het direct aan de andere kant van de grens gelegen Nordrhein-Westfalen volgens actuele cijfers van de betrokken diensten. In Duitsland is het dus al niet langer meer bijzonder om een roedel aan te treffen.
Nu is er nog nooit een roedel wolven waargenomen in Nederland sinds de terugkeer van de wolf, dus als het hier inderdaad om een roedel wolven gaat, dan zou dit een unieke ontdekking zijn. Helaas wel een ontdekking die niet met 100% zekerheid te bewijzen valt, omdat dat alleen kan met DNA materiaal.
Prooi zit er overigens genoeg in dit stuk van het Hulsbeek. Letterlijk een steenworp verderop zag ik diezelfde dag nog een tweetal forse reeën. Ook lopen er flinke hazen in dit gebied. De pootafdrukken van de wolven waren dan ook niet de enige afdrukken die ik heb gezien. Op bovenstaande foto een afdruk die volgens mij van een ree afkomstig is.
Alles bij elkaar dus mogelijk een bijzondere ontdekking, maar helaas wel zonder enige zekerheid. Mochten er binnenkort echter meldingen komen over waargenomen wolvenroedels in Nederland, bedenk dan dat het begon in Oldenzaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten