De reis is klaar, wat nu te doen met dit blog? Ik zou het zo kunnen laten als herinnering aan mijn reis en er af en toe nog een keer naar kijken, maar dat is niet wat ik ga doen.
De reis per fiets door Europa mag dan voorbij zijn, de reis door het leven is dat natuurlijk nog lang niet en daarom heb ik besloten om dit blog actief te houden en aan te blijven vullen. Het is even stil geweest de afgelopen weken, maar daar gaat vanaf nu een einde aan komen. Het schrijven zal dus blijven.
Onderweg heb ik voor mezelf bevestigd gekregen wat ik eigenlijk al wist en dat is dat schrijven iets is dat een positief effect op me heeft, ongetwijfeld door een combinatie van creatief bezig zijn en soms ook dingen van me af schrijven. Alleen al voor mijn eigen welzijn is het dus een goed idee om te blijven schrijven.
Daarnaast is er volgens mij ook genoeg om over te schrijven. Natuurlijk, de dagelijkse reisverslagen zijn verleden tijd, maar ook nu terug in Nederland zie ik genoeg om me heen, zeker omdat ik er tegenwoordig een paar keer per dag even de deur uit ga om de wereld te aanschouwen. Daarnaast zou ik het kunnen hebben over hoe het met me gaat, wat dingen als de verkiezingsuitslag bijvoorbeeld met me doen, terugblikken op de reis, vooruitkijken naar toekomstige ondernemingen, mijn mening over onderwerpen die in het nieuws voorbijkomen, etcetera, etcetera, etcetera. Er is volgens mij meer dan genoeg om over te schrijven en dat blijf ik dus op deze plek doen.
Op dit moment heb ik al heel wat onderwerpen in voorbereiding, soms voorzien van foto's die ik maak tijdens het fietsen en wandelen, dus het zal vast niet al te lang duren voor er wat online gezet gaat worden. Jullie opmerkingen blijven daarbij natuurlijk welkom.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Hoe de Begijntjes ongemoeid bleven tijdens de tachtigjarige oorlog dankzij een gedwongen verhuizing.
-
Het weer is niet best, dus maar een dagje schrijven. Mooie uitdaging dit, schrijven over schrijven. Met het weer van vandaag, winderig en ...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten