Video: Generaal De Wet

Wat doet een monument voor een Zuid-Afrikaanse generaal op de Veluwe?

Video: De waarheid over het kapitaal van Anton Kröller

Over hoe Anton Kröller aan zijn geld kwam en dat dat niet helemaal zuivere koffie was.

Dag 29: Veluwe - Heel veel opnames en gedachten

Nu ik eindelijk weer bezig ben, maak ik er vandaag maar gelijk een drukke dag van.

Schrijven, filmen en fotograferen helpen me echt begin ik steeds meer te ontdekken. Het zijn dingen die ik graag doe en die zorgen daarmee voor een goed gevoel. Ook het feit dat ik in beweging moet komen om met de camera aan de slag te gaan helpt.

De positieve energie die ik krijg van bezig zijn met deze dingen geeft me de kracht om het negatieve in kleine stapjes te verwerken. Dagen dat ik niets tot weinig doe zijn vaak niet alleen de mentaal zware dagen, het zijn ook dagen waarop ik geen progressie boek. Niet tot nieuwe inzichten kom.

Één ding weet ik inmiddels wel zeker, en dat is dat dit niet mijn tweede depressie is, maar een wederopleving van de eerste. De eerste is namelijk nooit echt weggeweest. Ik ben alleen opgehouden het te zien als depressie zodra ik weer enigszins in staat was normaal te functioneren.

Het klinkt mogelijk gek, maar deze conclusie lucht op en geeft helderheid. Het maakt alles overzichtelijker en daarmee beter te behappen. Het waarom van de depressie begint eindelijk binnen bereik te komen. Hoe het had kunnen komen dat ik überhaupt vatbaar was voor een depressie is echter nog een heel ander verhaal, waarvoor ik veel dieper moet graven.

Ik moet me vooral bezig houden met wat mij gelukkig maakt, niet met wat anderen graag van me willen zien. Dat klinkt mogelijk egoïstisch, maar zo is het niet bedoeld. Met dit in gedachten stapte ik vandaag op het einde van de middag op de fiets om weer opnames te maken.

Maar liefst vier filmpjes met verhalen gemaakt vandaag, allemaal over de Kröller-Müllers. Er valt veel te vertellen over deze mensen en deze keer heb ik me vooral gericht op hun zijn. Vanavond komt de eerste online en de rest volgt vanzelf.

In de avond natuurlijk weer wild gespot en daarmee leek een mooie dag afgesloten. Helaas was hij echter nog niet afgesloten. Het stuk dat hier een paar dagen geleden verscheen over het grote onbegrip, was namelijk dankzij iets wat me laat deze avond overkomen is.

Zo kreeg een dag die heel mooi was verlopen toch nog een rouwrandje op het einde. Gelukkig begin ik me inmiddels heel bewust te worden dat er na regen weer zonneschijn komt, dus ik zal ook deze tegenslag wel overleven.

Foto's: Beeldentuin Kröller-Müller

De trap die ik beklommen heb.

Het uitzicht vanaf de trap. 

 

Dag 24: Veluwe - Kroller-Muller

Een overwinning op de hitte en mijn hoogtevrees

Vandaag was de eerste dag dat de temperatuur de dertig graden oversteeg. Niet echt een dag om als een dolle door het park te fietsen. Een mooie dag dus voor een bezoek aan het Kroller-Muller. Ik was me er alleen niet bewust van hoe groot de beeldentuin tegenwoordig is.

Ik moet bekennen dat de binnenkant van het Kroller-Muller niet veel met me doet. Ja, er hangen een paar mooie doeken van Van Gogh en gelukkig ook een paar werken van Paul Signac, één van mijn favoriete schilders, maar verder is het museum vooral gevuld met werken die mij niet weten te raken. En kunst moet mijn ziel beroeren om door mij als echt mooi beschouwd te worden.

De beeldentuin buiten is echter een heel ander verhaal. De compositie van sculpturen en natuur zorgen voor een zeer bijzonder geheel dat me regelmatig in vervoering brengt. Al met al loop ik bijna drie uur te genieten in de beeldentuin, waarbij mijn wandeltempo wel langzaam aan het wegzakken is.

Ruim dertig graden is geen ideale temperatuur om aan de wandel te zijn. Ondanks dat ik in deze drie uur bijna drie liter vocht naar binnen werk, voel ik langzaam de krachten wegvloeien. Wegvloeiende krachten of niet, ik moet en zal nog een beklimming doen.

Onderdeel van de beeldentuin is het werk 'Kijk uit attention' van Krijn Giezen. Een trap met zo'n 300 treden, met bovenop natuurlijk een mooi uitzicht. Nu is deze trap tien jaar niet toegankelijk geweest en ook nu nog niet altijd toegankelijk, maar dit weekend wel.

Oorspronkelijk zaten er geen railings en hekken op het onderste deel van de trap, maar na een ongeluk ruim tien jaar geleden ging de trap dicht en is er bijna tien jaar onderhandeld met eerst de kunstenaar zelf en na zijn overlijden met de erven, voor er een akkoord kwam om de trap veilig genoeg te maken om weer te kunnen beklimmen. Esthetisch doet dit het kunstwerk absoluut geen goed, maar hierdoor is de trap wel weer te gebruiken.

In het verleden maakte hoogte me helemaal niets uit, totdat ik zo'n twintig jaar geleden voor een bijbaantje een keer een vijf meter hoge stijger op moest en die stijger dankzij een constructiefout onder mij instortte. Als door een wonder had ik zelf geen schrammetje, maar sindsdien heb ik wel hoogtevrees.

Door de combinatie van hoogtevrees, de temperatuur en mijn nog lang niet optimale conditie stond me dus een leuke uitdaging te wachten. Onderweg naar boven een paar keer een pauze genomen om op adem te komen en door me voortdurend goed vast te houden aan de railing, heb ik het gehaald. Althans, bijna. De laatste drie treden vond ik net iets teveel van het goed, ik hou graag nog iets van vastigheid in het oog.

De afdaling was trouwens ook niet eenvoudig. Met maat 48 moet je altijd uitkijken bij het afgaan van een trap, want die schoenen van bootformaat zet je eenvoudig verkeerd neer. Eenmaal weer beneden was ik, behalve best wel trots op mezelf, ook behoorlijk leeg. Op de terugweg naar de uitgang menig bankje op het zitgemak getest.

Na het bezoek aan Kroller-Muller was ik dusdanig leeg, dat ik in de avond niet eens meer naar wild ben gaan kijken. Gewoon lekker in mijn tentje liggen en vocht aanvullen vond ik al voldoende.

Video: Groot museum, de droom van Helene Kröller-Müller

Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum.

Onder de video nog enkele foto's van de al gebouwde delen van het Groot Museum.

Een deel van de achtergebleven stenen die bedoeld waren voor de bouw.

De keermuur voor het terras gezien vanaf de binnenkant.

Een betonnen constructie op een heuvel om zand tegen te houden.

De plek waar de hoofdingang zou moeten komen. Aan beide kanten beton om het zand tegen te houden.

De keermuur vanaf de zijkant.

De keermuur vanaf de buitenkant.