zaterdag 10 februari 2018

Dag 279: Roquetas del Mar - Venta Nueva

Een dag tussen de kassen, 43 kilometer en 180 hoogtemeters.

Na het lange slapen van gisteren was de afgelopen nacht natuurlijk weer minder, maar daar was ik op voorbereid. Alles bij elkaar wel goed uitgerust na de rustdag, dus ik kan er vandaag weer tegenaan. Tijd dus om het eerst maar eens te hebben over de plek waar ik stond de afgelopen twee nachten.

Ik stond weer eens vlak bij de zee, wat vervelend. Om de één of andere reden was er een flink gebied onbebouwd hier, terwijl de rest van dit schiereiland helemaal stampvol staat. Daar heb ik dus gretig gebruik van gemaakt.


Het is overigens ook te merken dat ik vlak bij de Sierra Nevada ben. De berg midden in beeld op de onderstaande foto had de hele dag wolken rond zijn top hangen als plukjes watten. Zodra een top van een berg de hele dag in de wolken zit weet je dat het geen klein heuveltje is.


Ook had ik weer een huisdier. Ik stond hier wat langer, dus had een sloom beestje de tijd om mijn tent te beklimmen. Deze slak had het tot bijna bovenop mijn tent gehaald voordat ik hem voorzichtig op heb gepakt en op een struik heb gezet vlak naast een soortgenoot.


Wat ik trouwens helemaal prachtig vind aan de heuvels hier is wat licht met de kleur van de heuvels doet. Ik heb het hier geloof ik al een keer eerder over gehad, maar nu heb ik ook een foto die het verschil kan laten zien. Kijk nog maar eens naar de eerste foto van vandaag en daarna naar onderstaande foto van dezelfde heuvels, dan zie je het enorme verschil in een paar minuten tijd dankzij de schaduw van de wolken.


Voor vertrek moest ik overigens nog eerst even met mijn fiets aan de slag. Eergisteren had ik al gemeld dat het hier een groot modderbad was dankzij de regen en die modder zat nog in grote hoeveelheden aan mijn fiets. Vreemd genoeg had ik geen zin om die te verwijderen in de stromende regen eergisteren. Gelukkig was ik vrij snel klaar, omdat de modder inmiddels droog was en er daardoor eenvoudig af ging.

Bij vertrek ging ik niet direct westwaarts, maar eerst nog wat verder naar het zuiden. Daar zou namelijk een winkel zitten met Campingaz. Je zult het al wel raden, uiteraard hadden ze niets op voorraad. Dan maar in ieder geval even naar de supermarkt voor de inkopen.

Vlak bij de supermarkt stond zowaar een heuse stierenvechtarena. De eerste die ik zie hier in Spanje. Overigens is dit niet de eerste plaats waar ik doorheen kom met stierenvechten, een paar dagen geleden kwam ik al door een plaatsje dat helemaal vol hing met aankondigingen voor een groot stierengevecht.


Hierna zou ik simpelweg westwaarts kunnen gaan is het idee, maar dat viel nog even vies tegen met al die kleine straatjes hier. Het was ontzettend lastig navigeren voor ik eindelijk de grote weg had gevonden. Een grote weg waar ik overigens niet eens over de weg zelf hoefde te fietsen. Tot mijn grote verrassing was er een fietspad over de hele lengte van de weg.

Het uitzicht was daarbij niet bijzonder, maar wel uniek. Kilometers lang fietste ik tussen de kassen door. Kassen met tomaten, paprika's en komkommers om maar wat te noemen. De hoeveelheid groente die ze hier produceren kan complete landen voedden volgens mij.


Opvallend detail daarbij, heel Spanje staat vol met enorme reclameborden. Normaal staat daar reclame op voor de lokale supermarkt of fastfoodzaak. Hier niet. Hier hangen ze vol met reclame voor groentezaden. Bijna bevreemdend om te zien.

Gelukkig komt er op enig moment wel een einde aan de eentonigheid van al deze kassen. Ik verlaat de regionale weg die ik bijna de hele dag heb gevolgd en kan weer de N340 op. Nog even een kort stukje langs een kustweg met bijbehorend, gelukkig kort, klimmetje en ik ben daar waar ik mijn tent op wil zetten. Na een hele dag kassen zet ik mijn tent voor de afwisseling dus maar op achter een kas. Mooi verstopt en veel drukte hoef ik niet te verwachten op het laatste stukje doodlopend pad.

De afgelegde afstand valt me eigenlijk nog best mee vandaag, want echt goede benen had ik niet. Het blijft een raadsel waarom ik de ene keer met superbenen uit een rustdag kom en de andere keer met slappe benen. Met een beetje dom doordrukken uiteindelijk echter wel mooi wat kilometers gemaakt. Is de ongeplande rustdag van gisteren weer een beetje ingehaald. Er staat me overigens nog heel wat te wachten de komende dagen, dus ik hoop van harte dat ik goed zal slapen. Nu echter over naar de afsluiter. Een product uit de kassen bracht me het idee voor deze.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten