Vandaag is het weer tijd om stroom te halen, maar zoals gebruikelijk eerst de plek waar ik de nacht door heb gebracht. Ik stond deze keer net in een stuk bos, langs een pad.
Buiten dat bos kwam ik overigens de sporen van het jachtseizoen dat gaande is nog tegen. De poten en kop van een ree liggen langs de kant van het pad. Blijkbaar wilden ze die niet meenemen.
Dat laatste heeft volgens mij alles met de kou te maken. Ik begrijp inmiddels volledig waarom er ineens andere wielrenners voorop rijden in wielerwedstrijden wanneer het koud is en ik ben niet het type dat dan vooraan aan het rijden is.
Met name mijn bovenbenen komen maar niet op gang. De hele route voelen de spieren daar stijf en vol afvalstoffen aan. Normaal is dat gevoel na een paar minuten weg, nu blijft het bij me. De korte tocht naar de Mac duurt zo al met al heel wat langer dan gedacht.
Eenmaal bij de Mac is het weer het gebruikelijke verhaal, alles inpluggen en wachten tot de accu's vol zijn. Of toch niet het gebruikelijke verhaal? Ik hoor namelijk ineens Nederlands vlak bij me. Voor het eerst in twee weken dat ik die taal live hoor in plaats van via een speaker.
Ik raak met het stel aan de praat en hoor dat ze in Spanje wonen en nu onderweg naar het noorden zijn voor een familie aangelegenheid. Ik vertel wat over mijn reis en zij over hoe ze elkaar ontmoet hebben en op het einde wisselen we gegevens uit. Goede kans dus dat ik nog bij ze op bezoek zal gaan als ik in de buurt ben.
Het weer heeft vandaag overigens een perfecte timing. Terwijl ik binnen zit valt buiten namelijk de regen en zodra ik weer vertrek is het weer droog. Dat vertrek is uiteraard weer terwijl het donker is. Helaas onvermijdelijk op oplaaddagen.
Na vertrek is het nog wel even zoeken, maar zes kilometer verderop vind ik een mooi plekje om de tent te plaatsen tussen Saône en spoorlijn. Al wat nog rest is dus een afsluiter van de dag. Laat ik eens iets Frans doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten