Het lichaam doet lastig, maar de laatste opname is wel gemaakt en eindelijk zie ik Hubertus.
In de nacht word ik wakker met een spijsverteringsstelsel dat niet helemaal doet wat het hoort te doen. Voelt alsof ik wat verkeerds gegeten heb, of mogelijk komt het gewoon door de grote omslag in het weer van de afgelopen dagen. Gelukkig blijven anti-peristaltische bewegingen me bespaard, maar voel me wel de hele dag zo slap als een vaatdoek.
Uiteindelijk weet ik wel de energie te vinden om de laatste filmopname die ik wil maken af te ronden. Hiervoor moet ik op een plek zijn waar bezoekers normaal niet mogen komen, dus ik ben al een paar dagen in gesprek met personeel van het park hoe ik dat kan regelen.
Gelukkig is er één die me de gouden tip kan geven. Het hek waar ik doorheen moet gaat vanzelf open als je er vlak voor gaat staan. Enige nadeel is dat het éénrichtingsverkeer is en dat ik dus het park uit ga en via de buitenkant weer terug moet.
Onderweg naar het hek zie ik ook eindelijk iets dat ik al twee weken wil zien, maar me tot nu toe nog niet gelukt is. Hubertus verschijnt eindelijk voor mijn oog. En nee, niet de heilige zelf, maar een hert met een groot gewei dat door iedereen Hubertus word genoemd.
Volgens velen is Hubertus het meest indrukwekkende hert op de Veluwe met zijn bijzonder donkere kleur en grote gewei. En ik moet zeggen dat ik tot nu toe ook nog niet zo'n groot gewei had gezien. Nu kan een hert met zo'n groot gewei ook alleen in dit deel van het park leven, elders staan de bomen vaak te dicht op elkaar.
Eenmaal door het hek sta ik blij als een kind oog in oog met een stukje vrijwel onbekende geschiedenis. De meeste mensen zouden er zo langs lopen, maar ik hou van dit soort dingen. Vooral omdat ik in dit geval wel zeker weet dat de meeste mensen die langs deze plek komen geen idee hebben wat ze zien.
En ja, ik hou het hier tot nu toe nog erg vaag, maar lang hoeven jullie niet te wachten op het bevredigen van jullie nieuwsgierigheid, vanavond staat het gemaakte filmpje hier op de site.
Al met al ben ik nu dus eigenlijk klaar op de Veluwe, het enige dat rest is een droge dag om te reizen en de voorspelling voor morgen is niet gunstig helaas.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Posts tonen met het label slap. Alle posts tonen
Posts tonen met het label slap. Alle posts tonen
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
Wat is dat? UFO's op het Hulsbeek tijdens Kingsland? Uiteraard zijn dit geen UFO's. Het gaat hier om de weerkaatsing van ...
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Over het niet alleen trieste, maar ook opvallende verhaal van een fusillade te Alphen.
-
De geschiedenis zit soms in het ontbreken van geschiedenis.
-
29 graden is me iets teveel om bij te fietsen, eindelijk een ree voor de lens en iets met muggen. Eigenlijk was het de bedoeling om vandaa...
-
Over hoe Anton Kröller aan zijn geld kwam en dat dat niet helemaal zuivere koffie was.
-
De bloedigste dag tijden de Tweede Wereldoorlog in Oldenzaal was opvallend genoeg pas op 8 mei 1945. Die dag vielen er 8 doden en 60 gewonde...
-
Hoe sommige Nederlanders ongemerkt tot communisten zijn geworden.
-
Over hoe Vikingen en een zwaan de geschiedenis van dit plaatsje hebben gevormd.
-
Ik wil via deze weg ook nog een woord van dank jullie richting op sturen voor de vele reacties die ik de afgelopen dagen heb mogen ontvangen...