Slechte benen en daardoor maar 25 kilometer.
Het was me tot nu toe nog maar één keer eerder overkomen, met slechte benen uit een rustdag komen, maar vandaag is de tweede keer. Vanaf het begin voelt het briesje tegen als een forse wind en kom ik nauwelijks vooruit. Normaal als ik slechte benen heb dan merk ik dat pas na een paar kilometer, vandaag begint het direct bij kilometer één.
Nu weet ik dat zulke dagen nu eenmaal voor zullen komen, dus maak ik me er niet echt druk om. Dat doe ik morgen wel weer, wanneer Valencia in de buurt gaat komen. Ik had vandaag naar een plek willen fietsen waarvandaan ik morgen Valencia kan passeren, maar dat gaat nu waarschijnlijk niet lukken.
Gisteren had ik al wat laten zien van waar mijn tent stond tijdens de rustdag, dus dat gaat vandaag niet op herhaling. Wel een foto van een kilometer na vertrek. Daar staat namelijk in al zijn pracht en praal en nog altijd goed uitziende gebouw van de lokale landbouwcoöperatie. Met alle velden in de omgeving buiten gebruik is dit pand echter nu ook buiten gebruik. Geen export meer van citrusvruchten vanuit dit pand naar de rest van de wereld. Er rest enkel nog stilte.
De goede staat van het gebouw maakt duidelijk hoe recent de activiteiten hier gestaakt zijn. Gebouwen gaan er immers al vrij snel vervallen uitzien zodra ze niet meer gebruikt worden. De staat van dit gebouw is een betere indicatie voor hoe recent de activiteiten gestaakt zijn op de boerenvelden dan de velden zijn. Doordat de fruitbomen verwijderd zijn kan het dorre gras immers al in een paar maanden de plaats van deze bomen innemen, waardoor het net lijkt of de velden al tijden niet meer in gebruik zijn.
Overigens zijn landbouwcoöperaties hier heel normaal. In ieder dorp of stad die ik passeer kom ik dergelijke gebouwen tegen en in deze tijd van het jaar is er overal wel wat te doen, als ze nog in gebruik zijn tenminste, omdat nu de citrusvruchten met tonnen tegelijkertijd van de bomen komen.
Hoewel ik vooral lege velden heb gezien de laatste dagen, was het gelijk te merken zodra ik in een gebied kwam waar ze nog wel aan het boeren waren, want daar rijden de vrachtwagen vol met vitamine C je voortdurend voorbij.
Halverwege de tocht van vandaag doe ik nog even wat inkopen bij mijn favoriete supermarkt. Volgens mij had ik nog helemaal niet vermeld dat dat hier in Spanje niet langer de Lidl is, maar de Mercadona. Mocht je een keer in Spanje zijn en de keuze hebben uit deze supermarktketen, dan kan ik hem echt aanraden. Ze zijn niet alleen goed, maar ook nog eens erg voordelig. Beter en goedkoper dan de Lidl bijvoorbeeld.
Verder valt er over de route van vandaag niet zoveel te melden, of één van mijn lezeressen moet Anna heten, want in dat geval hebben ze een rivier naar je genoemd!
Normaal ga ik op slome dagen altijd wat langer door tot na zonsondergang, maar ik besluit om dat vandaag niet te doen. Ik wil namelijk vanavond nog de energie hebben om bijvoorbeeld aan dit blog te werken, iets dat de laatste tijd meestal pas in de ochtend gebeurd en dat begin ik zonde van de fietstijd te vinden. Het begint wel steeds later donker te worden, maar tot in het oneindige doorfietsen zoals het afgelopen zomer soms voelde, dat is nu zeker nog geen optie.
Dus ga ik rond zonsondergang op zoek naar een plekje. Gelukkig lukt dat niet direct, anders had ik de 25 kilometer vandaag niet eens gehaald, een afstand die ik zie als het absolute minimum voor een dag. Uiteindelijk kom ik na precies 25 kilometer in een kansrijk gebied en zoek ik een geschikt plekje.
Dat is nog even zoeken, want hier is de landbouwgrond wel in gebruik, dus ben ik op een heuvel uitgekomen en de heuvels hier maken het zoeken naar een vlak plekje met aarde om de haringen in te steken niet eenvoudig, maar na wat heen en weer lopen lukt ook dat en kan ik de nacht in met een mooi plekje om te slapen. Morgen alweer een graad of twintig zo te zien. Ik zou er nog bijna aan gaan wennen. Laat ik de afsluiter ook maar zomers houden dan.
