Het was gelukkig een minder koude nacht dan verwacht. Alleen de twee Vlamingen op de fiets hadden het koud gehad, maar die hadden dan ook alleen een zeiltje om onder te slapen. Dat moet je ook niet doen met dit weer.
Vandaag wil ik de mislukte opname over de kolonie hier opnieuw opnemen, maar dat werd nog wat uitdagender dan gedacht. Het blijkt namelijk open dag in de kolonie. Nu verwacht je mogelijk dat mensen dan komen die interesse hebben in de natuur of de geschiedenis hier, maar niets van dat alles. Ze komen om pintjes te drinken. Zo kom je de dag ook wel door.
Het zijn alleen wel heel veel Vlamingen die pintjes komen drinken en dat maakt het lastig om de opname te maken, want de plek waar ik hem op wil nemen staat vol met geparkeerde auto's. Dan maar voor een veld gaan staan, om de vele auto's te ontwijken. Echter zijn hier mensen met een paar biertjes op gelijk als in Nederland, ze maken een opname met regelmaat onmogelijk door door beeld te lopen, te vragen wat je aan het doen bent et cetera. Na meerdere pogingen staat het er uiteindelijk toch nog redelijk op en daarmee is de laatste opname hier klaar en kan ik morgen naar de volgende locatie.
Ik ben nog niet lang terug op de paalcamping, hier bivakzone geheten, en de volgende bekende verschijnt. Onno, die ik heb leren kennen in de Chaamse bossen weet dat ik hier sta en komt me vergezellen. Direct ontsteken we dus het kampvuur, want dat kunnen we wel gebruiken in de avonduurtjes.
Het word weer een mooie avond met gegrilde kip en worst en uiteraard ook verhalen over wat er allemaal is gebeurd sinds onze ontmoeting bij Chaamse bossen 1. Onno heeft deze maal eerst een paar dagen bij Chaamse bossen 2 gestaan en heeft daar ook de jongen ontmoet die op Chaamse bossen 3 staat die ik ook al eerder had ontmoet en brengt zijn groeten over. Klein wereldje dus.
Even later ga ik kort terug naar mijn tent om wat op te halen en ontdek ik dat ik een nieuw huisdier heb. Een hagedis is op mijn tent geklommen en zit bijna bij de top. De nevel begint echter zijn uitwerking te hebben en bij een volgend stapje begint de hagedis dan ook pardoes te glijden helemaal tot onderaan.
De hagedis besluit daarop om maar mijn tent in te lopen in plaats van op. En zo heb ik dus weer even een huisdier. Niet al te lang overigens, want de hagedis ontdekt al snel dat het buiten toch beter toeven is.
Na dit bezoek ga ik weer terug naar het kampvuur om de nacht verder rond te maken, althans tot het tijd is om te gaan slapen rond een uur of twee. Morgen een verplaatsing over een niet al te grote afstand, dus vroeg op hoeft niet.
Tijd om af te sluiten. Na het zien van 'oude' bekenden de afgelopen dagen, ook maar een nummer dat een oude bekende is.
