Mijn rug is er nog niet echt beter op geworden na een nacht slaap. Reden om te besluiten het vandaag rustig aan te doen. Aangezien ik hier stroom en internet heb, kan ik dus gelijk mooi naar de giro kijken. Als jullie dit lezen is de giro al voorbij, maar ik wist die dag nog lang niet of Dumoulin wel of niet zou gaan winnen, dus spanning genoeg.
Gelukkig blijft mijn hoofd vandaag relatief rustig. Dat geeft weer de kans om de problemen in kleine brokjes aan te pakken. Gelukkig lukt dat vaak en is er progressie, maar de progressie verloopt wel veel trager dan ik gehoopt had.
Ik begin wel te merken dat ik langzaam beter word in het loslaten van anderen en hun meningen en verwachtingen over mij. Er zijn mensen waar ik regelmatig contact mee had die in de drie weken dat ik nu weg ben nog niets van zich hebben laten horen. Dit heeft minder impact op me dan ik had verwacht en het ruimt zelfs een beetje op. Een aantal van deze mensen kan ik nu probleemloos achter me laten, omdat wel duidelijk begint te worden dat ze eigenlijk geen echte interesse in me hadden.
Als je jaren in de politiek actief bent, dan lijkt iedereen wat van je te willen en interesse in je te hebben. Het is dan soms lastig om te zien wie de echte mensen zijn en wie de profiteurs. Dat begint nu echter snel duidelijk te worden. De profiteurs zoeken het voortaan maar mooi zelf uit.
In de avond uiteraard nog wel naar wild gaan kijken. Als ik hier in de buurt zou wonen, dan zou ik dat waarschijnlijk bijna iedere avond van mijn leven doen. Onbegrijpelijk dat in grote delen van dit land herten en zwijnen helemaal niet vrij rond mogen lopen en afgeschoten worden. Het zien van deze beesten doet je beseffen wat je eigen plaats in deze wereld is.
