Vandaag net iets teveel regen, dus maar wat extra rust gepakt. Daarnaast een bijzonder beest gezien.
Waar ik gisteren niet lekker had geslapen, deze nacht gelukkig wel. In de ochtend werd ik nog wel een paar keer wakker dankzij regen, maar juist dankzij die regen kon ik me ook weer heerlijk omdraaien en verder slapen.
Mijn buien app gaf namelijk aan dat het de hele dag af en aan zou gaan regenen en dan heeft het weinig zin om met de camera op pad te trekken. Geen enkele reden dus om me te haasten en daarom de slaap die ik een nacht eerder had gemist nu maar ingehaald.
Overigens wel een idee waarom ik de nacht hiervoor slecht had geslapen. Volgens mij komt het door het afscheidsfeestje voor vertrek. Net iets teveel vochtonttrekkende consumpties hebben gezorgd dat ik, ondanks dat ik tijdens het fietsen een normale hoeveelheid vocht in heb genomen, uiteindelijk toch een vochtgebrek had, met bijbehorende krampen als gevolg. Volgende keer doe ik een afscheidsfeestje dus een dag eerder. Weer wat geleerd.
De dag vooral gebruikt om de rest van mijn verblijf in deze omgeving te plannen. Acquoy, Asperen, Heukelum, Kedichem en Arkel zijn de dorpjes waar ik me op ga concentreren voor wat betreft het maken van opnames. Dit zijn namelijk alle dorpjes met een interessante episode in hun geschiedenis.
De omgeving ligt hier overigens vol met dorpjes die al meer dan duizend jaar bestaan, dus erg lastig is het niet om een aantal verhalen te vinden. Het hele gebied heeft een rijke geschiedenis en is daarmee voor mij een heerlijke omgeving.
Eerst ook nog overwogen om vanaf hier naar Gorinchem te gaan, maar vlak naast Gorinchem is ook een paalcamping, dus ik acht de kans groot dat ik dat als volgende bestemming ga nemen.
Op een gegeven moment loop ik een beetje naar het groen rondom mijn tent te turen op zoek naar leuke beestjes en zie ineens tot mijn verassing een wel heel erg grote hooiwagen. Nu heb ik wel eens gehoord over reuzenhooiwagens, maar zou dit er echt één zijn? Na enig onderzoek kom ik tot de conclusie dat het hier inderdaad om een reuzenhooiwagen gaat. Helaas had ik mijn camera niet bij de hand, maar de komende dagen zal ik nog een poging doen er één voor de lens te krijgen, zodat ik er hier wat over kan vertellen, want het gaat hier om een bijzonder verhaal.
Een stille dag dus uiteindelijk vandaag en dat doet me aan een nummer denken van Bjork waar ik recent ook al een ander nummer van had hier.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Zo'n complexe grens bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, daar hoort natuurlijk een complexe ontstaansgeschiedenis bij.
-
Verder zuidwaarts via de oevers van de Ourthe. Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spul...
-
Landgoed de Wallenburg is opgericht door een gevluchte Fransman in 1799. Zonder de hulp van het Franse leger een paar jaar later zou hij het...
-
Hoe de Begijntjes ongemoeid bleven tijdens de tachtigjarige oorlog dankzij een gedwongen verhuizing.
-
Het weer is niet best, dus maar een dagje schrijven. Mooie uitdaging dit, schrijven over schrijven. Met het weer van vandaag, winderig en ...
-
Dagje rustig aan in de hoop dat dat de rug goed gaat doen. Gelukkig is de rug niet meer zo pijnlijk als hij gisteren was, maar nog wel ont...
-
Zojuist is in mijn plaats een nieuw raadslid geïnstalleerd. Uiteraard wil ik bij deze Steven van Alfen feliciteren en mijn vreugde uitspreke...
-
Sinds twee jaar zijn we samen met België de trotse bezitters van de meest complexe grens ter wereld.
-
De lente is begonnen, tijd dus voor schaatsenrijders! Nee, niet mensen op dunne stukjes ijzer, maar de insecten. Zittend op een bankje aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten