Ik ben voor zover ik mij kan herinneren al mijn hele leven gek op gebakken vis. Als ik nu in een dorp of stad een viskraam zie, dan laat ik de kans op een gebakken visje dan ook niet lopen. Ik begin echter wel te ontdekken dat er grote verschillen in de kwaliteit zijn en ik begin een patroon te zien.
Een goede gebakken vis is goudgeel van kleur en lekker sappig. Ik kom echter de afgelopen weken ook andere varianten tegen. Meer bruin dan geel en meer lijkend op een plank dan dat ze sappig zijn. Het vreemde is dat mensen deze variant blijkbaar lekker vinden, want overal zie ik mensen gebakken vis bij deze kramen bestellen. Ik doe het in ieder geval niet meer.
Deze plank variant is vrijwel geheel smakeloos en alleen fatsoenlijk naar binnen te werken met een sausje. Het mag dan ook geen toeval zijn dat mensen hier veel vaker saus bestellen bij een gebakken vis dan ik gewend ben te zien. Is dit uit wanhoop, of omdat ze niet beter weten?
Wat me opvalt is dat alle viskramen die deze planken verkopen dezelfde plaatsnaam op de zijkant hebben staan, Spakenburg. Een voormalig vissersdorp, waarbij dat voormalig blijkbaar zijn onvloed heeft. De laatste beroepsvisser is inmiddels negen jaar geleden gestopt en blijkbaar zijn ze daardoor vergeten hoe een goede gebakken vis smaakt.
Ik zal de viskramen uit Spakenburg vanaf nu in ieder geval mijden. Drie kansen hebben ze gehad en drie keer kreeg ik een smakeloze bruine plank. En het is ook geen saus die eroverheen gaat, maar zalf om ze te genezen.
Iets anders dat me opgevallen is, is dat hier in het midden van het land op het bestellen van een haring altijd volgt: in stukjes of aan de staart. Een in mijn ogen vage vraag. Haring in stukjes eet je alleen als ze op roggebrood voorbijkomen op een dienblad bij een receptie en anders niet. Een haring eet je aan de staart zoals het hoort.
Mocht je het met iets uit dit artikel niet eens zijn, dan heb je pech :)
