Een dag met twee gezichten en een paar anekdotes. Tevens mijn laatste volledige dag in Twente.
Het duurde allereerst erg lang voor ik vertrokken was. Het was een zondag en dat is en blijft nationale wandeldag en zoals al eerder vermeld, stond mijn tentje precies naast een wandelpad. Met regelmaat kon ik dan ook mijn inpakwerkzaamheden onderbreken om wandelaars uitleg te geven over het concept paalkamperen, iets dat ik met plezier doe.
Bij het oppakken van mijn tent kwam ik nog tot de ontdekking dat een hazelworm zichzelf onder mijn tent een huisje had gegeven. Blijkbaar vond hij de warmte aangenaam. Helaas was hij weg voor ik de camera kon pakken, maar om jullie toch te laten zien hoe zo'n worm er uit ziet, maar even een plaatje opgezocht. In eerste instantie kun je soms even schrikken, want deze worm lijkt heel veel op een slang.
Aan het begin van de middag vol goede moed begonnen aan het kleine stukje naar Zenderen, Lekker weer en weinig kilometers te gaan, dit zou een lekker dagje gaan worden. Al snel ontdekte ik dat het fietsen inmiddels een stuk soepeler ging en toen ik een mooi beekje met een fietspad er naast ontdekte besloot ik dan ook al snel om een omweg te maken.
Het waterschap Regge en Dinkel (tegenwoordig waterschap Vechtstromen) heeft de afgelopen jaren uitstekend werk verricht in de regio met een natuurlijker heraanleg van diverse beken. Echt een aanwinst voor de regio.
Na wat extra kilometers richtte ik mijn voorwiel weer richting Zenderen. Ik zat nog niet goed en wel in de juiste richting, of ik kwam een man van een jaar of 60 tegen, volledig in het leer gekleed, inclusief leren korset. Toch niet iets dat je snel verwacht midden tussen de kerkdorpen.
Twee kilometer later besloot ik om even te pauzeren langs de kant van de wegen wat zich daar voor mijn ogen uitrolde kan ik niet anders omschrijven dan als een klucht.
Op het fietspad aan de andere kant van de weg komt een brommer ratelend tot stilstand. De bijbehorende puber kijkt er een tijdje radeloos naar, schopt er een keer tegenaan en geeft het dan op en pakt zijn mobiel. Dankzij het verkeer dat tussen ons door blijft razen kan ik maar enkele woorden meekrijgen van het gesprek, pa, brommer stuk, tot zo. De rest van het gesprek was dus helemaal niet nodig.
Nog geen vijf minuten later komt vader met de auto vanuit het dorp aangereden en, geloof het of niet, op het moment dat hij stopt bij zijn zoon dondert de hele uitlaat en wat nog meer onder de wagen vandaan. Hij krijgt het met geen mogelijk gerepareerd en dus nu is het de beurt aan vaders om te bellen.
Terwijl vader en zoon wachten op de takelwagen die ze gebeld hebben, besluiten ze om alvast de brommer achter in de auto van de vader te gooien. Hierna roken ze een shagje en voila, daar komt de takelwagen. En nee, dat is nog niet het einde van het verhaal.
Op het moment dat de auto op de takelwagen gezet word blijkt dat zoonlief de achterklep van de auto niet goed af heeft gesloten na het inladen van de brommer. Dus op het moment dat de auto schuin de takelwagen opgetakeld word........ Juist, de brommer valt met donderend geraas uit de auto op de grond. Hierdoor schrikt een groepje fietsers aan mijn kant van de weg zo, dat ze opkijken en niet opletten en er een aantal met de sturen in elkaar haken en tegen de vlakte gaan. Gelukkig zonder erg.
Afijn, ik heb dus een fijne pauze van 20 minuten gehad met uitstekend entertainment.
Zoals al gezegd was het echter ook een dag met twee gezichten. Tot op dit moment heb ik me uitstekend vermaakt en een heerlijke dag gehad. Ik weet echter ook dat enkele familieleden mij die avond willen bellen, en mijn accu is zo leeg als maar kan. Dit is wel een moment dat ik merk dat mijn hoofd nog lang niet tot rust is gekomen, want de stress en drukte in mijn hoofd die ik krijg om zoiets kleins is niet normaal.
Uiteindelijk maar naar een horecazaak gegaan om daar wat te nuttigen en gelukkig kon ik daar gebruik maken van een stopcontact. Stress weg. Overigens ook erg lekker gegeten. Het was bij Old Coopers Hall in Zenderen, echt een aanrader!
Na lichaam en accu gevuld te hebben nog een klein stukje richting noorden gegaan, want daar bevond zich mijn slaapplaats voor die nacht. Paalcamping Weleveld net boven Zenderen licht op een prachtige locatie en ik heb er dan ook heerlijk geslapen, wederom vlak naast een beek.
Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Soms kom je iets tegen waarvan je denkt dit kan niet waar zijn. Zo'n moment had ik een tijdje geleden toen ik, met mijn camera bij me, e...
-
Na een koude nacht met een gevoelstemperatuur van min vijf besluiten de buren dat het voor hun genoeg is geweest. Met name de vriend van de ...
-
Het wereldberoemde Kröller-Müller museum was in de ogen van Helene Kröller-Müller maar een provisorisch museum. Onder de video nog enkele ...
-
Een impressie van de cyclocross training op 't Zand te Alphen. Al circa 35 jaar vind deze iedere woensdagmiddag plaats tijdens het seizo...
-
Een moeizame herstart na mijn rustdag met 28 kilometer en 60 hoogtemeters. De voorspelling was dat het vandaag overdag pas weer fors zou g...
-
Lekker weer, opnames, 22 kilometer en 120 hoogtemeters. Afgelopen nacht geslapen op een plek vrijwel letterlijk aan de rand van wat later ...
-
Asperen is een idyllisch dorpje in Gelderland aan het riviertje De Linge. Het was hier echter niet altijd even idyllisch, zoals bijvoorbeeld...
-
Begin van de terugreis. Nu heb ik het vanaf het begin redelijk vol kunnen houden om dagelijks op tijd een bericht op dit blog te plaatsen ...
-
Half april 1945 werd Voorst bevrijd en staken de geallieerden de IJssel over, maar niet voordat er vele burgerslachtoffers waren gevallen.
-
14 edelherten, 3 wilde zwijnen en 9 biggetjes genieten samen van de avond. Opname gemaakt na sluiting van Park de Hoge Veluwe. Ik was de t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten