Oorspronkelijk ging deze site over mijn fietsreis door Europa, inmiddels over mijn reis door het leven. Liken en delen op sociale media word door mij bijzonder gewaardeerd!
Na de hitte van gisteren laat de natuur een ander gezicht zien.
Zoals wel vaker word ik in de ochtend wakker, doe de buitentent open voor wat frisse lucht en ga daarna nog even liggen om op mijn gemak wakker te worden. Een half uur later begint mijn dag dan pas echt, zo ook vandaag.
Wanneer ik na dat half uur rechtop ga zitten en mijn voortent in kijk, zie ik een paar ogen terug kijken. Een pad is namelijk in mijn voortent gaan zitten.
Aangezien er regen aankomt en ik dus nog niet de tent uit ga, maar ook niet wil dat de pad mijn binnentent in springt vang ik hem maar in een doorzichtig bakje, zodat ik hem goed kan bekijken en hem later als ik mijn tent verlaat weer vrij kan laten. Gedurende een paar uur heb ik dus een huisdier.
De regen die komt is niet zomaar regen blijkt al snel. Het begint echt te hozen in combinatie met onweer en een forse wind. Gelukkig staat mijn tent stevig en heb ik geen ongezonde bomen om me heen, iets waar ik altijd op let, want later blijken er elders in het bos flinke takken naar beneden te zijn gekomen.
Na dit noodweer is het even droog en dat geeft me de kans om de pad vrij te laten en nog wat foto's van kikkers te maken. Dat is nog best lastig, want die beestjes weten zich goed te verstoppen met hun schutkleuren.
De pad, een seconde voor hij weer helemaal vrij is.
Helaas begint het echter al snel weer te regenen, dus rest mij niets anders dan mijn tent in te vluchten en daar mijn tijd te slijten de rest van de dag, want echt droog word het niet meer deze dag. Een ongeplande rustdag dus als het ware.
Tot slot als afsluiter maar weer een keer een nummer over de regen.
Na met opnames van de sterren bezig te zijn geweest vannacht kwam ik pas in de vroege ochtend in mijn bed te liggen. Heel lang slapen zat er niet in, want de zo'n is vandaag zo krachtig dat ik een paar uur later al mijn tent uitgejaagd word vanwege te heet.
Vandaag komt de temperatuur boven de dertig graden en dat vind ik nooit een feestje. Ik kan in,Idols iets hogere temperaturen hebben dan een paar maanden geleden, maar dit is en blijft overdreven voor Nederlandse begrippen.
Het is dan ook een dag van vooral rustig aan doen, met uitzondering van een rondje boodschappen doen. Het klinkt gek, maar dit doe ik voor de verandering juist een keer op net heetst van de dag, puur om te testen hoe mijn lijf gaat reageren. Het resultaat is dat ik goed gesloopt ben door de hitte, maar ik weet in ieder geval nu dat dertig plus nog altijd een grens blijft waar ik met activiteiten onder moet blijven.
Nadat de zo'n onder is gegaan start mijn buurman een kampvuur zodat we wat worstjes kunnen grillen, maar het vuur zorgt gelijk weer voor zo'n warmte dat de eetlust me snel vergaat. Dan maar een avond zonder diner.
Gelukkig is het gesprek wel de moeite waard. Mijn buurman zit in een situatie die ik wel herken, relatie loopt op zijn eind en zijn werkgever heeft aangegeven afscheid van hem te nemen. Precies de situatie die ik een paar jaar geleden mee heb gemaakt.
Het gesprek gaat voor een deel dus over het omgaan met tegenslagen, hoe tot rust te komen, maar ook over nieuwe kansen. Fijn om na afgelopen weekend een goed gesprek te kunnen hebben met een Brabo, dat is weer goed voor het vertrouwen in Brabo's.
De warmte van vandaag heeft genoeg energie gekost, dus naar verhouding duik ik vandaag vroeg mijn nest in voor wat waarschijnlijk de laatste warme nacht gaat worden. De temperatuur gaat niet onder de twintig graden komen namelijk.
Dit dagje rustig aan deed me gelijk denken aan een bepaald nummer en daarmee heb ik gelijk de afsluiter van de dag.
Het klinkt mogelijk gek voor iemand die met fiets en tent aan het rondtrekken is, maar vandaag was een echte werkdag. Nadat ik wat traag op gang was gekomen klom ik op de fiets voor opnames en het verwerken van deze opnames voor het blog.
Nu ik het toch over het blog en opnames heb, even een oproep voor mijn trouwe volgers. De meeste mensen weten me te bereiken via Facebook voor het blog en YouTube voor de filmpjes. Hoeveel mensen deze te zien krijgen is daarbij in jullie handen. Voor beiden geld namelijk dat als er meer likes en reacties zijn, de berichten en filmpjes door meer mensen gezien worden omdat Facebook en YouTube ze dan ook laat zien aan mensen die ze normaal niet zien. Bij deze dus het verzoek om te (blijven) liken en reageren, zodat meer mensen me weten te vinden en wie weet kan ik dan ook nog een deel van de reis bekostigen met de reclameopbrengsten.
Na een kilometer of tien fietsen ben ik op de eerste opnamelocatie waar ik twee opnames kan maken. Tien kilometer naar een opnamelocatie is hier in de meeste gevallen zo ongeveer het minimum, want mijn tentje staat nu niet bepaald op historisch grondgebied.
Zodra ik klaar ben met de tweede opname, komt er een man op het bankje naast mijn fiets zitten en raken we in gesprek. Het gaat om een man van een jaar of zeventig met dezelfde passie als ik zelf heb, vage historische feitjes. Dankzij deze ontdekking praten we uiteindelijk meer dan een uur, waarbij we over het leven praten en zo ongeveer om de beurt er een historisch weetje ingooien. Al met al een heerlijk gesprek. Mijn planning komt er wel door in de war, maar dat maakt me niet uit.
Deze man heeft vooral veel plekken bezocht die met de tweede wereldoorlog te maken hebben en weet daar kleurrijk over te vertellen. Na ruim een uur nemen we afscheid, waarbij we elkaar danken voor het mooie gesprek en elkaar complimenteren voor de historische kennis. Waar je twee gekken wel niet blij mee kunt krijgen.
Hierna fiets ik weer een paar kilometer naar de volgende plek, om daar te ontdekken dat ik nog een opname op de eerste plek had moeten doen. Binnenkort nog maar een keer langs dus. Oorspronkelijk had ik het idee om bij de Mac het verhaal van de dag te tikken, maar daarvoor heb ik inmiddels teveel vertraging, dus doe ik dat maar terwijl ik op de tweede opnamelocatie ben. Daarna nog snel de derde opname van de dag, waarna ik alsnog richting Mac vertrek om de opnames te verwerken en de accu's vol te laden.
Een kleine tien kilometer later ben ik op mijn bestemming en kan ik aan de slag. Na een paar uur zijn alle filmpjes en foto's verwerkt en geüpload en kan ik eindelijk beginnen met dat wat ik al eerder had willen doen, een uitgebreide research naar boeiende dingen in de omgeving.
Deze keer bekijk ik een wat ruimere omgeving dan normaal, alles ligt hier immers wat verder uit elkaar. Hierdoor kom ik echter wel tot een enorme lijst met onderwerpen waar ik wat mee wil. Zo te zien zal ik hier dus nog wel even zijn. Nu komt dit me ook wel goed uit, want ik wil proberen om dagelijks op mijn YouTube kanaal te blijven posten en daar zijn dus ook veel filmpjes voor nodig.
Het doen van research is overigens zonder twijfel mijn favoriete bezigheid onderweg. Dat is namelijk het moment dat ik veel ontdek en leer en dat geeft altijd een groot gevoel van voldoening. Regelmatig dwaal ik daarbij af om onderwerpen uit te diepen waar ik voor mijn opnames niets mee kan, maar die gewoon leuk zijn om te bestuderen.
Tegen de tijd dat ik klaar ben met mijn research is de Mac ook gesloten en stap ik dus weer op de fiets voor de kleine twintig kilometer naar mijn tent. Al met al leg ik vandaag weer een kilometer of vijftig af. De kilometers tikken flink door hier in de buurt.
Het is al behoorlijk diep in de nacht wanneer ik weer bij mijn tent arriveer, maar dat wil niet zeggen dat ik al klaar ben. Het is namelijk een ongekend heldere nacht en dat geeft me de kans om voor het eerst te proberen een starlapse te maken. Daarvoor moet ik veel foto's van de sterren maken met lange sluitertijden, om die later aan elkaar te plakken om er een filmpje van te maken waar je de sterren op ziet bewegen.
Van deze eerste poging heb ik vooral veel geleerd, want veel van de opnames zijn namelijk mislukt. Vooral dankzij condensvorming op de lens, omdat ik pas laat in de nacht begonnen was en de combinatie van temperatuur en luchtvochtigheid opnames dan onmogelijk maakt. Ook heb ik geleerd over de impact van lichtvervuiling en nog wat andere zaken.
Even een weetje voor de liefhebbers: in de opname zijn blauwe en rode sterren te zien, terwijl wij die, als we zelf kijken, gewoon als wit ervaren. Dat komt doordat onze hersenen ons voor de gek houden en dit licht vertalen naar wit licht. Nog twee of drie keer een heldere nacht en ik denk dat ik dit lastige onderwerp onder de knie heb.
Al met al vandaag vijftien uur voor dit blog aan het werk geweest en volgens mij is het dan niet gek wanneer ik het een werkdag noem. Rest enkel nog de dagafsluiter en daarvoor blijf ik bij de sterren.
