Zoals ik gisteren al aan zag komen, zal ik vandaag ook geen progressie maken. Nu niet door de rug, maar door het weer. Op zich wel passend, want mijn eerste dag hier was ook vanwege het weer, dus de cirkel is weer rond.
Eerst maar eens terug naar afgelopen nacht. Ik heb niet veel geslapen, want de wind die gisteren al fors was trok vannacht aan tot wat in ieder geval klonk als een storm. Ondanks de bescherming van het groen om me heen was mijn tentzeil flink aan het klapperen. De wind door de bomen in combinatie met het geklapper waren zo luid dat de ook gedurende de nacht druk bereden weg en spoorweg iets verderop niet te horen waren.
Op enig moment was er een enorm gekraak te horen. Bij daglicht blijkt dat één van de dode bomen die ik eerder een stuk verderop had zien staan het heeft begeven. Ik kan je zeggen dat je dan plotsklaps volkomen wakker bent.
Gelukkig horen dode bomen en dode takken bij het lange lijstje dat ik altijd afloop bij het zoeken van een geschikte plek. Een gezond ogende boom kan het natuurlijk ook begeven, maar die kans is een stuk kleiner in een bos. Aan de rand gaan ze juist weer wat sneller.
Na een korte en onrustige nachtrust word ik vroeg wakker, het waait nog altijd fors, en begin ik aan het rekken en strekken om mijn rug op gang te krijgen. Pas na deze activiteiten kijk ik naar de weersverwachting en direct is me duidelijk dat ik nog een dag geduld moet hebben.
Tot diep in de middag zal de wind nog tekeer gaan. Niet zo fel als afgelopen nacht, maar meer dan fel genoeg om er niet regenen te gaan fietsen. Ik heb een vergelijkbare wind eerder recht in het gezicht gehad, op weg naar Luik, en dat was geen positieve ervaring.
Het ging toen maar om een stukje van een kilometer of tien met windkracht vier met uitschieters tot zeven en dat is precies de voorspelling voor vandaag. Met mijne grote lijf en bagage die zich dan gaat gedragen als een zeil kwam ik toen bijna tot stilstand. Op geen ander moment op mijn reis heb ik zo lang over tien kilometer gedaan. Ook heb ik toen nog dagen de effecten gevoeld van die krachtsinspanning, dus dat doe ik niet nog een keer.
Ach ja, zo krijgt mijn rug ook nog wat extra rust, kan alleen maar helpen. Om de tijd wat te doden besluit ik een stukje te wandelen. Eigenlijk is dit weer de eerste keer dat dat kan sinds het begin van de rugproblemen, dus gelijk maar gebruik van maken.
Later op de dag nog even naar de supermarkt. Op de terugweg zie ik een straatje dat ik nog niet ken en die ga ik dus maar in. Had ik dit straatje maar eerder genomen, want ineens kom ik het mooiste deel van Saint-Martin-Belle-Roche, de plaats waar ik telkens mijn boodschappen doe.
Ik zie een lieflijk pleintje met een leuke kerk en daarachter nog een kerktoren. Deze laatste blijkt van een oud klooster uit de twaalfde eeuw te zijn. Spijtig dat ik dit allemaal pas ontdek vlak voor zonsondergang op mijn laatste dag hier, dus meer dan een snelle foto zat er niet in.
Even later geniet ik nog even van de zonsondergang. Ik genoot er zelfs zo van dat ik vergat om er een foto van te maken. Het was een echte Zuid-Franse zonsondergang, met prachtige zachte pastelstiften. Echt genieten.
Vlak na zonsondergang gaat ook eindelijk de wind liggen, een mooi moment om naar de weersvoorspelling van de komende dagen te kijken. Het gaat weer kouder worden, maar dat is geen probleem. De wind lijkt zich ook wat meer te gedragen, dus dat is gunstig. Blijft over de regen.
Voor de komende dagen worden er her en der buien verwacht. Morgen lijkt nog mee te vallen, maar de dagen daarna gaan er om spannen. Vooral het passeren van Lyon lijkt een uitdaging te worden. Lyon ligt aan het begin van een vallei en daardoor valt er wat vaker regen. Daarnaast is Lyon met zijn voorsteden een immens geheel en daar zal ik op één dag doorheen moeten.
Tot Lyon en na Lyon is een paar uurtjes droog genoeg om weer wat verder te komen, maar Lyon moet echt in één ruk en dan moet het dus wat langer droog zijn. De komende paar dagen zal ik dus met grote regelmaat mijn weerapp controleren in de hoop dat na alle vertraging die ik nu heb gehad, het weer niet voor teveel overlast gaat zorgen.
Eenmaal voorbij Lyon zal het snel beter worden. Ik heb het weer voor het komende deel van de route uitgebreid kunnen bestuderen de afgelopen tijd en ten zuiden van Lyon regent het beduidend minder. Bijkomend voordeel is natuurlijk dat ik dan ook steeds dichter bij de mediterrane invloeden kom. Ongeveer een week na Lyon zal het langzaam gaan voelen als de lente. Ik kijk er naar uit.
Met al dat gepraat over het weer krijg ik ineens zin in een fout plaatje ter afsluiting. Veel plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten