vrijdag 10 november 2017

Dag 187: Lux - Chevigny-Saint-Sauveur

Frisse dag, opladen en toch nog 30 kilometer en een bescheiden aantal van 40 hoogtemeters.

Vannacht heb ik geslapen met tienduizenden vriendjes vlakbij. Ik sliep vlak naast acht bijenkasten. Niet dat ik een bij heb gezien overigens, maar dat had ik ook niet verwacht. Bijen kunnen namelijk niet tegen temperaturen onder de negen graden en dat was het tijdens mijn verblijf, dus blijven ze lekker binnen.

Bijen doen overigens niet aan een winterslaap in tegenstelling tot wat velen denken. Ze zijn druk in de kast met het hoog houden van de temperatuur en met het eten van hun heerlijke honing natuurlijk. Bij een temperatuur van onder de negen graden raakt een bij in coma. Duurt dat te lang, dan zal de bij sterven. Komt de temperatuur boven de negen graden, dan gaan er vaak direct wat bijen kijken of er voedsel in de buurt is. Zo ja, dan roepen ze de hulp in van de anderen.

Hoe warm het in de kast is, is afhankelijk van of ze al begonnen zijn met het 'broeden' van een nieuwe generatie. Zonder broed houden ze de kast op zestien tot achttien graden, met broed gaat deze omhoog tot een graad of 32 als ik me niet vergis.


Vlak bij mijn tent vond ik ook nog een onderkaak. Een permanente winterslaap dus als het ware. Nu ben ik absoluut geen expert op dit gebied, maar kijkende naar vorm en formaat dacht ik aan een ree, of een klein hert.


Na alles ingepakt te hebben stap ik weer op de fiets, om naar een voorstad van Dijon te gaan om daar stroom te halen bij de Mac. Dijon zelf ga ik niet in, want dat is me veel te druk met mijn volgepakte fiets.

Vlak nadat ik vertrokken ben heb ik spijt. Spijt dat ik nu net vandaag stroom nodig heb, want ik heb werkelijk super benen. Sinds mijn vertrek uit Arlon hebben de benen niet zo goed gevoeld als vandaag. Het voelt alsof ik probleemloos zestig kilometer of meer af zou kunnen leggen vandaag.

In no time heb ik dan ook de twintig kilometer naar de Mac afgelegd en kan het laden beginnen. Normaal ben ik dan ook gelijk heel druk met het verwerken van mijn filmpjes, maar die heb ik de laatste dagen niet gemaakt. Het zou overigens ook zomaar een paar weken kunnen duren voor ik weer ga filmen, eerst de focus op het bereiken van warmere oorden.

Wat ik dan wel doe bij de Mac? Vandaag vooral humoristische filmpjes kijken, met daarbij natuurlijk weer veel van de Amerikaanse latenight shows. Normaal moet ik hard werken voor mijn vermaak, die landschappen rollen immers niet vanzelf voorbij, dus is het gewoon lekker om een keer vermaakt te worden door anderen.

Terwijl de schemering valt en ik nog bij de Mac zit, begint er een forse file te ontstaan op de weg waarover ik zo mijn weg moet vervolgen en dat ontneemt toch wel de behoefte om er snel vandoor te gaan. Ik wacht dus nog maar even.

Na dit wachten steek ik eerst nog even de straat over, want daar zit een Lidl waar ik inkopen wil doen. Ik stap daar rond acht uur, sluitingstijd, naar buiten en gelukkig is dat ook het moment dat de drukte op de weg begint af te nemen. Dankzij de lange lunchpauze van de meeste Fransen schuift de spits hier altijd wat naar achteren.

Al wat nu nog rest zijn de laatste paar kilometers naar de plek die ik via Google Maps uit heb gekozen als overnachtingsplek. Daarvoor moet ik dus via die drukke weg met inmiddels weer snel rijdend verkeer in het donker. Onveilig voel ik me daarbij overigens nooit, want de Fransen geven je bijzonder veel ruimte, veel meer dan in Nederland het geval is.

Eenmaal op de bestemming aangekomen ligt er een nieuwe uitdaging voor me. Op de enige plek waar de bomen en struiken rond het veld goed doordringbaar zijn zit een hoogteverschil van vier meter. Uiteindelijk vind ik een route schuin de heuvel af die waarschijnlijk morgen ook omhoog weer te doen is, dus bestemming bereikt.

Als afsluiter gewoon een lekker vrolijk nummertje vandaag. Past wel bij mijn stemming van vandaag. Ik moet wel bekennen dat ik voortdurend de naam van de band vergeet, maar goed waren ze zeker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten