Na wederom een ontbijt met de eigenaresse van de bed & breakfast is het tijd om de spullen in te pakken. Gelukkig hoeft de tent deze keer niet ingepakt te worden en dat scheelt heel wat tijd. Tijd die echter al snel weer verloren gaat.
Luik is namelijk geen eenvoudige stad om per fiets te verlaten. Het begint al direct bij het eerste stuk. In de afdaling naar het centrum sta ik meer stil dan ik vooruit kom. Het lijkt wel of hier permanent file is. Het lastigste stuk komt echter pas zodra ik de Maas over ben. Een waar doolhof van eenrichtingsverkeer ligt tussen mij en het einde van de stad. Opnieuw sta ik meer stil dan ik aan het fietsen ben, maar deze keer omdat het lastig navigeren is.
Uiteindelijk lukt het me om de stad uit te komen tot bij het fietspad langs de Ourthe dat me een heel eind zuidwaarts moet brengen. Ik zit nog maar net op het fietspad en ik kom al een mooie verrassing tegen. Midden op het fietspad ligt namelijk een hazelworm van de zon te genieten.
Na deze ontmoeting fiets ik verder en iedere kilometer lijkt het pad mooier te worden. Regelmatig forse rotswanden langs de kant, prachtige beboste hellingen en een snelstromende Ourthe naast me. Regelmatig kom ik langs stroomversnellingen en zelfs kleine watervallen. De hoogtemeters blijven dus oplopen, ondanks dat ik langs de rivier fiets.
Opvallend genoeg is de Ourthe vrijwel overal onbevaarbaar, maar toch zijn er plekken waar ineens een zijkanaal ligt met sluizen. Mogelijk dat de rivier lang geleden wel bevaarbaar was, want het zijn allemaal erg oude kanalen en sluizen. Ik schat meer dan honderd jaar oud.
Mijn benen voelen overigens ook niet al te jong aan vandaag. Blijkbaar zit de vermoeidheid van de helletocht richting Luik nog in de benen. De snelheid ligt namelijk beduidend lager dan normaal onder deze omstandigheden.
Dat mag de pret echter niet drukken, want het is een prachtige dag in een prachtige omgeving. Nog niet eerder heb ik tijdens een verplaatsing zo genoten als vandaag. Dit overigens mede dankzij het feit dat ik eindelijk veel herfstkleuren zie onderweg.
Ben je dus op zoek naar een mooie route om een keer te fietsen tijdens een weekendje weg, dan is Ravel 5 zoals dit fietspad heet echt de moeite waard en bovendien geschikt voor iedereen, omdat er geen echt klimwerk in zit.
Na wat boodschappen te hebben gedaan onderweg zoek ik ook nog even een bankje op voor een late lunch en ik tref het met de plek waar ik zit. Ik zit aan de Ourthe, met op en langs de andere oever tientallen ganzen en zwanen die voortdurend aan het kibbelen zijn wie van welk stukje rivier gebruik mag maken, een vermakelijk vertoon.
Het word nog drukker wanneer twintig zwanen vanaf de oever aan komen waggelen en ook een plekje in het water claimen. Al met al zitten er nu bijna tachtig grote vogels binnen twintig meter van me. Ik denk dat je je dan wel een voorstelling kunt maken van hoe indrukwekkend dit is.
Even later komt er ook nog een grote reiger bij, maar daar zijn de zwanen en ganzen minder blij mee. Het duurt dan ook even voor de reiger een plekje heeft gevonden waar hij rustig kan vissen. Na ook van dit tafereel te hebben genoten stap ik weer op de fiets en ga verder.
Het lage tempo zorgt echter wel dat ik mijn plannen aan moet passen. Ik besluit dan ook om Rivage tot doel van vandaag te maken, het laatste plaatsje langs de Ourthe voor ik de klimmen voor de kiezen krijg. Wie weet dat een goede nachtrust kan zorgen voor de terugkeer van goede benen.
In Rivage kom ik terecht bij een camping aan de oever van de Ourthe, waar ik mijn tentje op kan zetten vlak naast het water. Met het kabbelende geluid van de stroomversnelling voor de deur kruip ik de tent in, kijk ik een filmpje en ga ik slapen. Benieuwd hoe het morgen zal gaan.
Na de hele dag fietsen langs de rivier is het niet lastig om een afsluiter te bedenken, dus veel plezier met onderstaande.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten