maandag 14 augustus 2017

Dag 99: Gorinchem - Verkenning

Nieuwe locatie, tijd voor een nieuwe verkenning.

Voor ik over de dag van vandaag begin, eerst nog wat over gisteren dat ik vergeten was te melden. Vlak voor ik op de locatie was liep er namelijk ineens iets leeg. Gelukkig was het niet mijn fietsband, maar wel een colafles die ik net aangeschaft had. Waarschijnlijk is deze tegen een scherp onderdeel van mijn voorrem gekomen, wat een minuscuul klein gaatje wist te veroorzaken. Dankzij de druk in de fles was dit kleine gaatje voldoende om voor een enorme fontein te zorgen.

Met grote kracht spoot de cola tegen mijn voorwiel, mijn fiets en mijn benen. Ik wist dus niet hoe snel ik af moest stappen om uit de baan van deze bruine geiser te komen. Uiteraard spoot niet alle cola naar buiten, maar droop er ook wat de tas in, waardoor één van mijn eerste activiteiten na het opzetten van de tent werd het schoonmaken van de boodschappen. Ik was al met al dus extra blij dat ik tijdig aangekomen was.

Mijn avondeten van gisteren bestond overigens uit gebakken eieren. Door al dat gepraat over eieren in het nieuws had ik al een week heel veel zin in eieren, maar in heel Leerdam was geen ei te vinden in de supermarkten. Gelukkig in Gorinchem wel een paar, dus genoot ik gisteravond van een lekker gebakken eitje op brood.

Naar de dag van vandaag. Omdat ik gisteren niet zo heel ver hoefde te fietsen valt de behoefte aan rust vandaag heel erg mee. Ik kan dus mooi op tijd de tent uit om de omgeving te gaan verkennen. Een nadere kennismaking met de dames die hier gisteravond nog waren zit er niet in, want die waren nog vroeger vertrokken dan ik wakker ben.

Gorinchem ligt aan de Boven Merwede, al lange tijd een bijzonder belangrijke waterweg, dus het is niet lastig te raden dat er in deze omgeving meer dan genoeg historie te vinden is. Dat gaat nog kiezen worden waar ik wel en niet filmpjes over ga maken.

Buiten de oude vesting heeft Gorinchem niets aan charme, maar eenmaal binnen de vesting ziet het er een stuk aangenamer uit. Eerst ga ik maar eens op zoek naar het standbeeld van een man die een held is in Korea, maar daarover over een paar dagen meer.

Vandaag beperk ik me tot het bekijken van de binnenstad en het opzoeken van wat filmlocaties. Daarnaast bestudeer ik online de dorpjes uit de omgeving en nog belangrijker in dit gebied vol met water en een beperkt aantal bruggen, hoe er te komen. Het is me al heel snel duidelijk dat ik me hier absoluut niet hoef te vervelen.

Ook vind ik een mooi plekje op een krib om één dezer dagen een poging te doen een time-lapse van de schepen op de Merwede te maken. Voordeel van een plek op een krib is dat ik daarmee eigenlijk al bijna in de rivier sta, waardoor de schepen dichterbij komen. Ik kijk er naar uit.

In de loop van de middag komen er buien deze kant op, dus ben ik extra blij dat ik tijdig op pad was gegaan. Nu kan ik tenminste lekker droog in mijn tent de buien hun werk laten doen, terwijl ik me vermaak met een boek.

Dat boek is overigens ook een bijzonder verhaal. Ik was op de camping in Leerdam begonnen aan een boek van Baldacci dat daar lag. Als ik naar mijn tent ging om te gaan slapen, liet ik het boek achter op de veranda, want het was immers niet mijn boek. Toen ik halverwege het boek was verdween het echter ineens, om letterlijk vlak voor mijn vertrek plotsklaps weer te verschijnen.

Door de timing wist ik precies wie het in de tussentijd gelezen had, want daar was maar één kandidate voor. Dit gaf mij echter wel de kans om het boek mee te nemen, met goedkeuring, waardoor ik er op deze druilerige middag in verder kon lezen. De regen duurde lang genoeg om de rest ineens uit te lezen, dus binnenkort weer een nieuw huis voor dit boek vinden.

Terwijl ik aan het lezen was werd het wel steeds drukker op de paalcamping. Mijn inschatting was dat er maximaal vijf tentjes konden staan, maar het werden er vanavond uiteindelijk zes. Als eerste komt er een gezinnetje met twee kinderen. Vervolgens twee Britse meiden, daarna twee Poolse jongens en tot slot nog een vader met twee dochters. Deze laatsten waren goed voor twee tentjes.

Hoewel iedereen bij elkaar op de lip zat zo ongeveer, blijven de meesten echter op zichzelf. Nu kan de regen hier natuurlijk ook mee te maken hebben gehad. Persoonlijk vind ik het niet erg, want met al die kinderen vind ik het persoonlijk toch iets te druk.

Op het einde van de dag loop ik voor mijn avondmaal weer richting hetzelfde bankje als de dag daarvoor waar ik wat worstjes bak voor op brood, terwijl ik wederom geniet van de scheepvaart voor mijn neus. Al met al een fijne dag.

De regen van vandaag was voor mij dus geen probleem, dan lijkt het me mooi om af te sluiten met een nummer over regen waar ik nooit een probleem mee heb, Purple Rain.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten